آرشیف

سوره  نسآء آیه چهارم  

وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً

سوره بقره آیه 229  الطَّلاَقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَان

خداوند(ج) مقام زن را در سوره نسآء باپرداخت مهریه مقدره شرعی ثابت میکند ومیفرما ید:  مهرهای زنان را بدهید بطور رضایت وخوشی.   همچنان رفتار نیک با زنان را درسوره بقره میفرمایند: طلاق رجعی دو باراست، پس ازآن  باید آنرا  نگاه داشت یا به خوبی رهاکرد. یعنی اگر شما همرای زنان سازگارنمیباشید، میتوانید آنهارا به خوبی طلاق داده وبدون خصومت وجنگجال از خود جدا سازید. درزمینه الفت با زنان در حدیث صحیح البخاری  روایت از ابوهریره است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: استوصوا بالنسآء فان المرءاةخلقت من ضلع.

شما برای زنان نصیحت کرده و با نرمش رفتار نماید نه با تهدید و خشونت! چون زن از کج ترین استخوان انسان خلق گردیده و اگر بخواهی انرا راست نمای  میشکند. پس شریعت اسلام زن راچقدر مورد احترام قرارداده که از هرنوع تهدید فزیکی و لحن شدید، شوهران را منع نموده است.

اگر ما به تاریخ قبل از دین مبین اسلام مراجع کنیم، در میابیم که: در دوران جاهلیت عرب ها دختران را از ننگ دختربودن شان به شکل بسیار ظالمانه زنده به گور میکردند که کرامت و عزت انسانی شان بجا، حتی حق حیات و زنده گی شان را میگرفتند. و در حصه میراث و دیگر امتیازات حقوقی شان هیچ حق را قایل نبودند.

هنگام که دین اسلام ظهور کرد، برای شان حق حیات بخشید. و از هرگونه حقوق و امتیاز آنها را بهرمند ساخت. طی قرون و عصار گذشته تا کنون هیچ دین، آیئن و قانون وجود نداشته که زن را چنان حق، عزت ، کرامت، مقام و منزلت داده باشد که اسلام داده است.!

اسلام در همه جوانب به زندگی زنان توجه ویژه داشته، هنگامی که به عنوان دختر پا بر عرصه وجود میگذارد مورد احترام و عزت قرار گرفته  که قرار ذیل میباشد:

– قرآن عظیم الشان زن را به لقب مادر کرامت بخشیده که حتی حق مادر را از حق پدر بیشتر در نظر گرفته است،  قطع روابط  و صله رحمی را در بین زنان که به عنوان مادر، خاله، خواهر، دختربرادر، و دخترخواهر میباشد حرام نموده است.

– زن که به عنوان همسراست! شریعت امتیاز خاص برایش داده است که عبارت از: پرداخت مهر مقدره شرعی، نفقه به اندازه توان و مسکن که ادای آن را شوهر بدون اهانت، تحقیر و ظلم انجام دهد.

– و همچنان خداوند در قرآن عظیم سوره نسآء را بنام زن ها نام گذاری نموده  که بیشترین حقوق و امتیازات آنها در آن درج است.

و حالا ببینید که: ما در تجلیل از بزرگ داشت هشت مارچ چی نیاز داریم ؟ همه نیازمندی ها را شرعیت اسلام براورده ساخته است و مارا از روزهای سیاه ، از بی عزتی و تفویت حقوق در ساحل نجات و راستگاری کشانده است. احترام و عزت در همچو روزی که خلاف عنعنات اسلام است حرام و ناروا پنداشته شده. پس باید زنان مسلمان خبر باشند که شرعیت اسلام برای شان خیلی حقوق، مقام و منزلت داده است. آیا آنقدر که اسلام به زنان احترام کرده و بری آنان مقام و منزلت قایل شده، آیا آنها در پاداش به شرعیت چی کردند ؟؟  اما متآسفانه هرچی زمان میاید، رسوم و عنعنه شرق و غرب بیشتر ترویج میابد. میبینید که لباس پرینا و تولسی، لباس های چسپان و تنگ که همه اعضای بدن یک انسان با عزت را ظاهر میسازد،  آیا اینها همه با دین اسلام در تضاد نیست یا موافقت دارد ؟؟

پس قضاوت کنید!  یک زن مسلمان به همچو لباس های که کاملآ خلاف عجاب شرعی و با آرایش غلیظ در حضور و مجتمع مردان نا محرم حاضر میشوند، وجدان سلیم و پاک انسان  این چنین حالت را برای زن مسلمان اجازه نمیدهد. چون اسلام دینی است که: عفت و پاک دامنی را برای زنان و مردان در ظاهر و نهان فرا میخواند. زنا را سبب تشتت، پراکنده گی نظام خانواده، متلاشی شدن روابط اجتماعی، از هم گسختن نسل ها، سبب نزول بلا، گسترش بیماری ها و از بین رفتن حیا قرار داده است.

شرعیت اسلام مرد و زن عفیف را که در دنیا از این عمل شنی خودرا محفوظ نگهداشتن، در آخرت در زیر سایه عرش خویش وعده داده است.

بیاید که قضاوت نمایم: همان گلنگارها و همان بخمل های که ساخته و بافیده ی خود وطن است، تنبان های پنج متره و پیراهن های سه متره که بیشتر حفاظت ستر وعجاب را داشت،  بهتر عجاب اسلام را حفظ مینماید و یا کالآ های فعلی شفاف و پتلون های لی ؟؟  

پس خواست من از تمام زنان فعال و تحصیل کرده گان افغانی اینست که، عنعنات و رسوم افغانی را در وطن خود توسعه و گسترش دهند و از ترویج روزی هشت مارچ و دیگر چیزهای مشابه که خلاف عنعنات وطنی و اسلامی است خود داری ورزند. 

بااحترام،
مولوی صالح محمد "دانش"
سال 1391- 3 حمل