X

آرشیف

مـــــاکجائیم؟
دسامبر 22, 2014

دوکتور نصیر ندا

دنبال کردن نویسنده

مــا کجـائـیم، این جهــان مــآ کجـــا ست؟         در غبــاریـم چون شــبـه این رنگ ما ست

مــا بزیــر خــاک جـــو ئـیــم دانـــــه ای          او بــــرای کشف رازی، د ر فضـــــا ست

مـآ چو مـوریم هست طـوفـا ن قـطـره ای         د یگـــران را قعـــــر دریا جـــا ی پــا ست

کــی بـــه آهـنـگ  زمـــا نیــم رهـــروان         پشت نـورانــد، صوت هــا  انــدر قفـــا ست

ذره ذره خـــاک را دانــیـــد  زچـیـست ؟         کـی  بمـــا فــرقـش سـفیــد ی از سیــاه ست

از تـمــدن دور مــانــدیـــم قـــرن هـــــا          چـشـم مـــا خیــره، بســا ن مـــرده هــا ست

گـوش وچـشـم ومغــــزمــا درکارنیست          کــارکـــرد مــــا بســـــا ن بــــرده هــا ست

چشمـی کـور وگوشـی کـــر داریـم مــا          کــی ببیــنیم آنــچــــه در د نــــیا زیـبـــا ست

مـردمــان بـا کارخویش ساختند جهــان          مــا بــه غفـلت خـفــتــه ایـم در قــرنهــا ست

معـــرفـت را راه، نـبــود ســــوی مـــا          عـلـم وفـضـل است کاین جهان را رهنماست

رهــرویــــم  امــا ، نــدا نــیم تــا کجـــا           کجــــروی را کــی دوامـــی یــا بقــــا ست؟

نـه بـه مسـجد،صـومعــه، بتخــانـه ایـم           دست مــا بــالا به هــر ســو چـون گــداست

دیــن وآئـیـن وخــــرد را جـــای کــو ؟          در نهــــآد مـــا هـمـــه، فــــکــر خطــا ست

کـــرده ایـم عـادت به توهـین بـرده وار          کــی غـــرور وحـــرمـت انســان بجــا ست

مــا بـبوســـیم دست وپـای أهــــرمــــن          هـــر چـه گـوینـد مــا بـه ســرگوئیم رواست

داده تــاریـخ درســـهــا بــرمــا زیــا د           کـــی بـد ید یــم مــا صفـائـی؟ جز جفــا ست

زیر نــام دوســتــی انـد، د شـــمـنــا ن          چـشــم بـد در هــر زمــان بر مـلک مــا ست

بس بـود جنگ وجـفـــا بـر خـویشـتـن           ضـا یع کــردن عـمــر خــلق وقــــرنهـا ست

 

8-7-2006 أسن جرمنی، دوکتور- ن- ندا

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

دوکتور نصیر ندا

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها