آرشیف

مــا کجـائـیم، این جهــان مــآ کجـــا ست؟         در غبــاریـم چون شــبـه این رنگ ما ست

مــا بزیــر خــاک جـــو ئـیــم دانـــــه ای          او بــــرای کشف رازی، د ر فضـــــا ست

مـآ چو مـوریم هست طـوفـا ن قـطـره ای         د یگـــران را قعـــــر دریا جـــا ی پــا ست

کــی بـــه آهـنـگ  زمـــا نیــم رهـــروان         پشت نـورانــد، صوت هــا  انــدر قفـــا ست

ذره ذره خـــاک را دانــیـــد  زچـیـست ؟         کـی  بمـــا فــرقـش سـفیــد ی از سیــاه ست

از تـمــدن دور مــانــدیـــم قـــرن هـــــا          چـشـم مـــا خیــره، بســا ن مـــرده هــا ست

گـوش وچـشـم ومغــــزمــا درکارنیست          کــارکـــرد مــــا بســـــا ن بــــرده هــا ست

چشمـی کـور وگوشـی کـــر داریـم مــا          کــی ببیــنیم آنــچــــه در د نــــیا زیـبـــا ست

مـردمــان بـا کارخویش ساختند جهــان          مــا بــه غفـلت خـفــتــه ایـم در قــرنهــا ست

معـــرفـت را راه، نـبــود ســــوی مـــا          عـلـم وفـضـل است کاین جهان را رهنماست

رهــرویــــم  امــا ، نــدا نــیم تــا کجـــا           کجــــروی را کــی دوامـــی یــا بقــــا ست؟

نـه بـه مسـجد،صـومعــه، بتخــانـه ایـم           دست مــا بــالا به هــر ســو چـون گــداست

دیــن وآئـیـن وخــــرد را جـــای کــو ؟          در نهــــآد مـــا هـمـــه، فــــکــر خطــا ست

کـــرده ایـم عـادت به توهـین بـرده وار          کــی غـــرور وحـــرمـت انســان بجــا ست

مــا بـبوســـیم دست وپـای أهــــرمــــن          هـــر چـه گـوینـد مــا بـه ســرگوئیم رواست

داده تــاریـخ درســـهــا بــرمــا زیــا د           کـــی بـد ید یــم مــا صفـائـی؟ جز جفــا ست

زیر نــام دوســتــی انـد، د شـــمـنــا ن          چـشــم بـد در هــر زمــان بر مـلک مــا ست

بس بـود جنگ وجـفـــا بـر خـویشـتـن           ضـا یع کــردن عـمــر خــلق وقــــرنهـا ست

8-7-2006 أسن جرمنی، دوکتور- ن- ندا