آرشیف

بسم الله الرحمن الرحیم 

فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَیُدْخِلُهُمْ فی‏ رَحْمَةٍ مِنْه. (سوره نساء/ 175)
ترجمه: اما کسانی که به خدا ایمان آورده و به او تمسک نموده اند، به زودی آنان را‏ در رحمت و فضلی از جانب خود در می آورد. 

تمسک به خداوند و چنگ انداختن به دامان الهی، باعث نزدیک شدن به رحمت الهی می گردد و ما در این ماه پر برکت، به دنبال جلب رحمت الهی هستیم، پس باید بکوشیم، خود را در مواضع رحمت الهی قرار دهیم. 
 

خوش آمدی ای ماه مبارک رمضان، ای میزبان بی همتا از تو نمی توان سرشار نبود، تمام روزهای پیش روی این ماه را پیراهن امید و رستگاری به تن می کنیم و در تمام لحظه های این ماه، دست به دامان نام تو و خجستگی روزهایت، آرزوی زیباترین سرنوشت را برای از بین رفتن گناهان خود می کنیم.

آه، ای موسم الهی! ثانیه های عاشقانه ات را به آرامی از ما عبور نده! آهسته از روزهای مان رد شو، آهسته تر، تا همه نفس هایمان از مسیحای انفاس تو لبریز شود، تا در کنارت، در مکثی روح انگیز، از زمین گیری روزمرّگی ها رها شویم و آسمان را هم تجربه کنیم.

آه، ماه مهربان! یک سال نبودنت را آن چنان دلتنگ بودیم که امروز در آستان دوباره آمدنت، دلِ چشم به راهمان، دست و پا گم کرده است، چگونه تو را خوش آمد بگویم؟ واژه ها همه از یادم رفته اند، آسمان امشب، ستاره های رنگین تری دارد، تو آغاز شده ای و ماه، خود را از سر گرفته است.

رمضان، ماه بلوغ معرفت است، دفتر زندگی بندگان، سالی، یک ماه گشوده می شود، و صفحه ای که در متن آن، عطش بندگی حاکمیت دارد و اوج پادشاهی را ساجدانه ترین استغاثه می داند، آری رمضان، ماه بلوغ انسان در پیکره ی معرفت است چرا که دری را گشوده اند به وسعت دامنه اجابتت! سفره ای را گسترانیده اند به بی کرانگی یک دعوت عاشقانه از تو! علیک سلامت را منتظر نشسته اند به اندازه نیازمندی یک بنده رو سیاه و خطاکار و نادم، یک عبد ضعیف، یک عاشقِ مسکین، یک من و یک توِ محتاج! رخصت داده اند به نجیبانه ترین نگاه های معصومی که پناهی جز این آستان غنی معرفت نیافته اند!
سلام بر این ماه لایزال که مجمع همه کرامت ها و فضایل است، چرا که در این ماه که ماه رحمت الهی است، رحمت بی کران الهی بر بندگان خود نازل می شود و همگان می توانند از این رحمت نهایت استفاده را ببرند.

بارالها ما بنده تواییم و بندگی ات را می کنیم اما باز هم شرمنده تو هستیم و مگر در این ماه و فقط در این ماه مبارک رمضان که ما را مهمان می کنی بتوانیم فراموش کنیم که مهمان خوبی نیستیم چرا که احساس می کنیم همانند مهمانی كه از ميزبانش سپاسگزار نباشد هستیم و یا همچون فرزندی كه مادر را سپاس نگويد، و یا مانند تشنه ای كه از سيراب كننده اش تشكر نكند و یا مثل كويری كه ممنون ابرهای باران آور نباشد هستیم و این نیست جز حقیقتی بزرگ، جز احساس بزرگی گناه ما که فقط در این ماه باید مورد شفاعت قرار بگیرد چرا که اگر نتوانیم در این یک ماهی که مهمان خداوند عزوجل هستیم از خداوند بزرگ بخشش و مغفرت برای خودمان نگیریم سخت متضرر خواهیم بود.

بار خدایا شر منده ام كه مرا ايمان بخشيدی و من اين همه لطف را فراموش كردم، بر من منت گذاشتی و ريزه خوار خوان سراسر هدايت و مهر رسولت كردی ولی من خويش را گم كردم، در قلبم جوانه ارادت اوليايت را روياندی و من از آنان پيروی نكردم، ای آنكه بر من و همه اهل ايمان و رستگاری منت خويش را به كمال رساندی در اين شب ها و روزهايی كه نسيم مهربانی ات همه جا را معطر كرده است بر منت بگذار و تا لحظه مرگ سايه هدايت را از سرم كم نكن، و باز بر من منت بگذار و در عالم جاودانگی از عقوبت آتش رهايم ساز، ای آنكه بر همه منت می نهی و هيچ كس بر تو منت نمي نهد باز هم با منتی مرا شرمنده كن با منت آغوشی كه برای من می گشایی، بار الها بهشت من يک لحظه رها شدن در آن آغوش بی مانند است، و من تشنه آغوش توام.

رمضان ماه بلوغ و معرفت است، و ما مهمان عجب ماهی هستیم ما بندگان سر تا پا گناه مهمان ماهي هستیم سرشار از برکت و رحمت و عبادت هاي پذيرفته شده یا جبار مطلق ما بندگان عاصی و گنهكار توییم ای داور بخشنده فرموده ای رمضان اثر دعا بیشتر است پس می بینی که فقط دنبال فرصت هستیم تا از رحمات و الطاف و نعمت های بی شمارت بیشترین تقاضاها را بکنیم. 

سلام بر ماه خدا و سلام بر دعوت شدگان به این میهمانی بزرگ و الهی باشد که باز در این شهر الله صحیفه سعادت را ورق بزنیم و قدر خویش را در یابیم و باز در فطر به فطرت و حضرت فاطر برسیم، ان شاالله.

آری در این ماه همچنان که خداوند توانا شیطان را در غل و زنجیر می کشد، دوستان او نفس سرکش شیطان صفت را لجام تقوا می زنند، از امروز باز دفتر تقدیر منتظر تغییرات الهی و رهایی گردن ها و تن هایی از آتش و عاقبت های مصیبت بار است. زیباست، زیباست سر همان سفره ای نشستن که بهترین و زیباترین انسان ها نیز بر سر همان سفره نشسته اند، اماممان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز در این مهمانی حاضر است و بلکه اوست که با لبخند شیرینش رزق معنوی میهمانان خدا را کامل می کند.

از امروز جلوه حضرت جمیل را بیشتر می توان دید و مزه حضور را بیشتر می توان چشید که شراب روحانی روزه، دل های عاشقان محبوب ازلی را بیشتر از پیش از خود بی خود خواهد نمود.

در این گرمای تابستان فقط اینگونه نیست که جنگیدن در میدان جنگ، جهاد محسوب شود بلکه در مسیر اطاعت از مولا، خدای تعالی، هرگاه که راه سنگلاخی تر و سختتر باشد، این اطاعت از جهاد نفس در راه خدا ارزش اش بیشتر محسوب می گردد که حتما شنیده اید که روزه گرفتن برای اطاعت از خداوند در گرمای تابستان مصداق جهاد و برترین جهاد قرار گرفته است.

آری این گرمای ایمان و عشق ماست که تنها می تواند بر گرمای هوا و موانع طبیعی رسیدن به رضایت خداوند غلبه نماید، براستی خداوند ما را در میان مجاهدان این ماه مبارک قرار دهد انشالله