آرشیف

2014-11-22

منیژه سلیمی

مــــادر!

 

 بــــــاز گـوشــــــم بشـــــنود, الله للــو
در رگ جـــــــان مــــــیدود الله للــو

گــر سـفر در سـوی خوابـم ره بـرد
راحــــت جــــــان میـــــشود الله للــو

 ور هــمی خواهـم که گریه سـر دهم
در قــــــــرارش میـــــــــدود الله للــو

 

 جســم و جــــان معتاد این آهنگ ناز
نغـــــمه ســـــاز آن شـــــود الله للــو

 شــــــعر مـــادر لــــذتی دارد بــسی
فـــوق لــــذت هــــا بــــــود الله للــو

مـــــادر من ســــرور مــــن اخـترا
لــــــــفظ پرمعـــنی بــــــود الله للــو

تاکه اســــتاد غــــزل آهنگ ساخت
ســـر بــــود هــم لــــی بود الله للــو

هــــر بــــهانه را تــــرانه پاســـخی
واژه والا بـــــــــــــــــــــود الله للــو

از ســـر شـــب تـــا دم صـبحی امید
ورد مــــادر جــــان بــــــود الله للــو

پـــس چرا اف کـرد ایــن تقـدیس را
آنــــــکه بـــرمـــا بشــــــنود الله للــو

ای بـــرادر! جـــان خــواهر یاد دار
دورۀ ارمــــــــــان بـــــــــود الله للــو

روز مـــادر جـــان رسـیده شـاد باش
قــــــوت ایمـــــــان بــــــــود الله للــو

دســــــته هـــای گـــل نـــثار او کنـیم
زانــــــکه زو ارزان بـــــود الله للــو

منیژه "سلیمی" – ۲۴/۳/۱۳۹۲