آرشیف

2014-11-22

منیژه سلیمی

قلم

 

ای پدر دست من و دامن ارباب قلـــــــــــم
تاز ایشان به کف آرم در نایاب قلــــــــــــم
منزلم دور و دراز است خدایا کمکــــــــی
آن توانی که فراهم کنم اسباب قلــــــــــــــم
نقش بندم رقمی دردل پندار زمـــــــــــــــان
کاو حقیقت بنماید جو بی تاب قلـــــــــــــــم
حرفی خالی نسرایم به کهان و به مهــــــــان
آن کجا اینکه سرایم پی احباب قلـــــــــــــــم
ای بزرگان مبحر زچه آشفته شدیـــــــــــــد؟
پخش علم و ادب است ریشه و تهداب قلــــم
تا که خواندم همه آثاریکه در «جام» نمــود
این همه دُر نگری حاصل پُرتاب قلــــــــــم
من به شهکاری دست ادباء می بالــــــــــــم
این سلام از طرف من سوی شهیاب قلـــــم
فخر دارم به شما حوصله را کم نزنیـــــــــد
گهگاه حرفی که گوید دل خوناب قلـــــــــــم
خوشه چین ره خود را «بمعافید» زلطـــــف
که شده داخل گنجینۀ اصحاب قلــــــــــــــــم