آرشیف

2014-11-22

منیژه سلیمی

مادر

 
ایا، مادر! دلم کاشانــۀ تــــــــــوست
همه هستم، سروسامانـــــــــۀ توست
 
نباشم غافل از مهری کـــــــه دادی
زبان و فکرم از رایانۀ تــــــــوست
 
خدا ذات تو را محبوب پــــــــرورد
بهر لوح و قلم افسانـــۀ تـــــــــوست
 
محبت را گرفتم پی، بهـــــــــــر سو
بفرجام آن گهر در لانۀ تـــــــــوست
 
نگوید وصف تو، تنها زبانـــــــــــم
رگ و پورم ثنا گویانۀ تــــــــــوست
 
زعشقت اشک میریزم بدامـــــــــن
بهر قطره، رخ فرزانـــــــه توست
 
به جزمهر تو در سرنیست مهری
سرمجنون من مستانۀ تـــــــــوست
 
زحب تو خزانه گشته اینـــــــــدل
روان وروح من تکتانـــــۀ توست
 
بسازم خاک پایت طوطیایـــــــــــم
دو چشمم سرمه سای خانۀ تــوست
 
مبارک روز، کونام از تو دریافت
منور از رخ جانانۀ تـــــــــــوست