آرشیف

معلومات مختصر: درباره یکی از ولا یات باستانی وتقریباً فــــراموش شده دولت مرکزی افغانستان طــــور که هیچ توجه به راهای مواصلاتی ، بند برق وپروژه های عام المنفعه آن صــورت نمیگیرد وآن است ولایت غــــــــــور.
ولایت غـــــــــــور تقریباً در مرکز جغرافیایی افغانستان و در میان ولایت‌های بامیان، دایکندی، جوزجان، فاریاب، بادغیس، هرات، فراه و هلمند قرار دارد، مرکز این ولایت شهر فیروزکوه است، تعداد جمعیت آن نظر به احصایه که بعد از بوجود آمدن اداره موقت در افغانستان صـــــورت گرفت در حدود ۸۰۰۰۰۰ هزار نفر بالغ مــــــــی‌گــــــــــــردد.
ولایت غــــــــــــور که در چار چوب اداری ولایت هرات قـــــرار داشت، در سال ۱۳۴۲ به عنوان استان یا ولایت جداگانه تشکیل شده و شهر چغچران به عنوان مرکز آن تعیین گردید و نظر به پیشنهاد فرهنگیان و جوانان وخواسته های مکرر اهالی غـــــــور و با همکاری بیدریغ ریاست اطلاعات و فرهنگ این ولایت به تاریخ 1/2/1393 جلسه شورای وزیران افغانستان تحت ریاست حامد کــــــرزی رییس جمهوری اسلامی افغانستان تغییر نام مرکز ولایت غـــــــور را از چغچران به فیروزکوه با در نظر داشت پیشینه تاریخی شهر فیروزکــــوه که در سال‌های 540 – 544 هـ. ق توسط سلاطین غــــــوری ساخته شده و حدود صد سال مرکز حکم روایی سلسله سلاطین غــــــوری‌ها بوده است، تصویب نمودند.
این ولایت دارای ده واحد اداری به نام‌های: فیروزکوه؛ پسابند، تولک، تیوره، ساغر، دولت یار؛ چار سده؛ شهرک ، دولینه و لعل و سرجنگل می‌باشد. 
در ولایت غـــــــــور معادن سرب، سیماب، نمک و همچنین آهن، زاک، زمج و طلا وجود دارد. عمده‌ ترین مشغولیت مردم را کشاورزی و دامداری تشکیل می‌دهد. تعداد گـــــوسفندان آن ولایت تقریباً در حدود سه میلیون رأس برآورد می‌شود و فراورده گندم بیشتر از ۶۰ % درصد نیازمندی های مردم را رفع می‌نماید.
زبان مردم ولایت غور فارسی با گویش محلی است. در زمینه گویش فارسی غــــــور تا اکنون هیچ پژوهشی عمده انجام نشده‌است ودر این میان ویژگی‌های گفتاری خاص تحصیل‌کردگان که زبان کتاب و مدرسه در آ‌نها نفوذ کرده دارند ولی مردم عادی و محروم از سواد، تا جایی بدور مانده اند، لیکن به طور کلی، لهجه غـــــور فرق‌های را با زبان معیار کشور و گویش کابل دارد که درمحلات مختلف آن ولایت بطریقه خاص استفاده میشود .

بااحترام

غــــــور