آرشیف

2019-12-8

علم عبدالقدیر

معامله تبادله زیر پردۀ صلح

مقدمه:

 

از یکسال به این سو مذاکرات نفس گیر بین نمایندگان طالبان وآمریکا در قطر وگاهی کشور های مختلف دیگرادامه داشت،آنچه از طرف هیئت عنوان واعلان میشد مذاکره بخاطر کاهش خشونت وختم جنگ وآمدن صلح بود  اما بعد از یکسال این همه شعار وترانه نتیجه ودست آورد چه بود.

آغاز ادامه وختم مذاکرات ودستیابی به نتائج نشان داد که آمریکا ئیها وطالبان با هم  خیلی نزدیک بوده در تکرار کلیمات مشابه خوب توافق دارند،  ما شاهد بودیم در پایان هردور  از مذاکرات نمایندگان دو طرف طور یکسان با کلیمات مشابه  فقط از پیشرفتها وآمید واری ها وگاهی بخاطر اغوائی ذهنیت های عامه از موقف گیری های متضاد ومتناقض صحبت میکردند به همین دلیل هه امید وار بودند که دو طرف به پیشرفتهای نا ئل آمده اند که نتا ئج نهائی در دور بعدی اعلان میشود.هردور مذاکره با تویتر های امید ذهنیت هارا در مسیر مذاکرات صلح وآمید واری به اینده قرار میداد.از اکتوبر سال 2018 تا اکتوبر 2019 نه نشست پیهم ودوامدار وبه اصطلاح نفسگیر بین نماینده ویژه آمریکا ونمایندگان طالبان صورت گرفت اینکه حاصل این مذاکرات زیر شعار ویا پرده صلح چه بوده فقط معامله به منظور مبادله چهار ویا پنج نفر زندانی دو طرف زیر پرده صلح.

روز شمار نشست ها، محتوی ونتیجه:

از جملۀ نه نشست که برای سیاسیون افغانستان دلهره وسر گردانی، برای مذاکره کنندگان اصلی خوش گذرانی وبرای حکومت افغانستان  مایه نگرانی بود هشت نوبت این نشست های وبحث در دوهه پایتخت قطر ویکبار هم در ابوظبی امارات متحدۀ عربی صورت گرفت که  تقریبا در هر ماه یکبار زلمی خلیل زاد به صفت نما ینده با صلاحیت وزارت خارجه آمریکا  به زیارت طالبان میآمد بطور خود مانی روز ها وهفته هارا با هم میگذراندند افغانهای خوشباور فکر میکردند بحث اصلی مذاکرات صلح است اما زیر پرده صلح معاملات بود که قسمت عمدۀ آن تا هنوز معلوم نیست.

نه دور مذاکره تا رسیدن به تبادله:

نشست اول دوازدهم اکتوبر 2018  در دوحه اجندا مبهم نتیجه پیشترف.

نشست دوم 16 نومبر2018 در دوحه اجندای صلح نتیجه امید واری وپیشرفت.

نشست سوم 17 دیسیمبر 2018 در ابوظبی امارات متحده عربی، اجندا  نشست هیئت آمریکا ئی وطالبان بطورخاص وممانعت از حضور هیئت افغانی درین نشست. نتیجه  محول شد به دور بعدی.
نشست چهارم 19 جنوری  2019 در دوحه اجندا رهائی ملا برادر از زندان وانتقال آن به دوحه نتیجه دو طرف پیشرفتهای داشتند.
دور پنجم نشست 25 فبروری در دوحه که خیلی مهم عنوان شد درین دور زلمی خلیل افتخار ملاقات با ملا برادر معاون امارت طالبان را وحدود شانزده روز مذاکرات ایشان ادامه داشت، مسائل مهمی مطرح شد اما کسی نمیدانست.
نشست ششم بیست اپریل  2019 آغاز شد واینبار نه روز دوام کرد در پایان این دور هردو طرف از پیشرفتها وتوافقات صحبت کردند ، فقط  دادن حس خوشبینی صلح به مردم  بدون مشاهده کدام  نتیجه ملموس.
دور هفتم مذاکرات صلح  بین نماینده ویا نما یندگان  آمریکا وطالبان بتاریخ 29 جون 2019 در دوحه آغاز وچند روز دوام کرد نتیجه همان بود در ختم نشست دور ششم اعلان کرده بودند توافقات وپیشرفتها وتوافقات بهتر در دور بعدی.
دور هشتم مذاکرات صلح بین خلیل زاد نمایندۀ وزارت خارجه آمریکا ونمایندگان طالبان بتاریخ 3 اگست 2018  آغاز شد این دور مذاکرات هم نه روز دوام کرد.این دور کمی مهمتر نمایش داده شد چون در ختم این نشست خلیل زاد گفت :این عید قربان آخرین عید هست که افغانها در جنگ سپری میکنند دیگر صلح است وآرامش، این اظهارات خلیل زاد  حس خوشبینی ساسیون اماتور وفرصت طلب افغانستان را بلند برد وبه آینده صلح آمیز وحکومت ساخته دست خلیل زاد  بیشترامید وار شدند حین ورود خلیل زاد به کابل همه پروانه وار به گرد شمع خلیل زاد در پرش وگردش بودند..
دور نهم مذاکرات صلح نمایندگان آمریکا وطالبان باز هم بتاریخ  22 اگست 2019 در دوحه آغاز شد این دور  مذاکرات شبیه  فصل شگفتن گل امید افغانهای تشنه به صلح بود  همه بی صبرانه ختم مذاکرات را با موفقیت لحظه شماری میکردند تا اینکه خلیل زاد  در پایان این نشست اعلان کرد که ما در آستانه یک توافق بزرگ ومهمی هستیم که اقلا خشونت را در افغانستان کاهش میدهد،و راه را برای افغان‌ها خواهد گشود تا برای مذاکرات در مورد یک صلح باعزت و پایدار و یک افغانستان متحد و با اقتدار که ایالات متحده، متحدینش و هیچ کشور دیگر را تهدید نکند، با هم بنشینن سیاسیون افغانستان نمی فهمیدند که این چگونه صلحی است که تنها خشونت را کاهش میدهد واما دور نما ئی پایان جنگ به چشم دیده نمیشود.اما نمیدانستند که این مذاکره با همه گستردگی یک معامله  بین طالبان وآمریکاست.
نتیجه نه دور مذاکرات صلح با طالبان چه بود؟
نتیجه این نه دور مذاکره فقط معامله بخاطر تبادله دوتن زندانی امریکا ئی نزد طالبان بود. ودرین نه دور در حقیقت هیچ حرفی در مورد ختم جنگ وصلح در افغانستان زده نشده  بود.در فرجام  این همه تپ وتلاش معلوم شد که  این مذاکرات یکساله هیچ ربطی به جنگ وصلح در افغانستان نداشته فقط برای هرکس معنی ومفاد خودرا داشته مثلا، برای خلیل زاد وقت کشی ومصرف بودجه، برای طالبان گرفتن مشروعیت سیاسی ، وبرای آمریکائی ها یک معامله بخاطر تبادله  وآزاد سازی دو زندانی از بند طالبان بوده.
نقش سیاسیون افغانستان در مذاکرات صلح چه بود؟: سیاسیون اما تور وچوکی پرست افغانستان فقط به ساز خلیل زاد رقصیدند گاهی توهین شدند وگاهی هم مورد استفاده قرار گرفتند وهیچکس همراه شان اصل قضیه را مطرح نکرد.
نه دور دیگر مذاکرات اینده که امروز نهم دیسمبر 2019 شروع شده  چه نتیجه خواهد داد؟ آنچه  تجربه یکسال مذاکرات وساعت تیری خلیل زاد روشن ساخت  طولانی ساختن زمان مذاکرات ویا تمدید پروژه خلیل زاد بخاطر هضم کردن بودجۀ است که بخاطر مذاکرات صلح منظور شده  اگر کسی دیگری در بند طالبان نباشد  معلوم نیست عنصر صلح واجندای مذاکره ونتیجه چه خواهد بود. یا هو!