آرشیف

امروزبه همگان معلوم است که افغانستان کشوریست که غرق درمشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، وفرهنگی که نجات یافتن ازاین مشکلات وبدبختی ها تلاش خستگی ناپذیری دولت مسؤ لیت پزیری می خواهد اما نه دولت مسؤل وجود دارد ونه هم تلاش اکثریت مردم فقیربرای تهیه وسایل معیشت به جای میرسد. درحالیکه عده هم ازقبیل غرق ودسترنج دیگران درعیش وعشرت زنده گی می کند.
1- علت اساسی این مشکل چیست ؟
علت عمده واساسی اینست که کشورما تحت اشغال قدرت های امپریالیستی وسوسیالیستی قرارگرفته ودولت دست نشانده وضدمردمی درآن حاکمیت دارد که هرگزدرفکررفع مشکلات مردم ازحمله مشکلاتاقتصادی، فقروبیچاره گی آنها وهزار ها نیازمندی که دامنگیرآنها گردیده کاملاً بی تفاوت مییاشد.
انواع بیکاری را میتوانیم بطورخلاصه به چهار شکل ذیل تشریح وتوزیع کرد.
1- بیکاری اشکار: نوعی ازبیکاری که جویای کارش ازتلاش زیاد جهت رسیدن بکارناکام می ماند وازاین راه هیچ درآمدی بدست نمی آورد.
2- بیکاری پنهان : نوعی ازبیکاری میباشد که فرد درظاهرشغلی دارد ولی درآمد آن که درتوسعه اقتصادی کشورکمک میکند ونه هزینه زنده گی وی راتآمین می کند.
3- بیکاری اختیاری : نوعی ازبیکاری است که باوجود کارفرد، فرد براثرتنبلی وفرهنگ مصرف سرکارنمی رود. این گونه مردم درمیان ثروت مندان وسرمایه داران که ازخون مردم تغذیه میکنند زیاد وجود دارد.
4- بیکاری غیراختیاری: نوعی ازبیکاریست که شروط اقتصادی، اجتماعی ومعلومات بیکاری را برفرد تحمیل میکند وتلاش فرد جهت رسیدن به شغل ناکام می گردند.
اما درحالیکه دیده می شود هرچهار نوعی بیکاری به شکل گسترده در افغانستان وجود دارد.امابیکاری آشکاردرافغانستان به سرعت سیرصعودی خود رامی پیماید. همچنان جوانان تحصیل کرده این کشورنیزدربیکاری به سرمی برند. بیکاری پنهان درافغانستان بسیارزیاد به چشم دیده می شود بخصوص درطبقه دهاقین که تمام سال کارمیکنند به گفته وزیرکارواموراجتماعی درکابینه آقای کرزی اعلام کرد که درحال حاضرازمجموع نیروی فعال کشورسه میلیون نفرازبیکاری درافغانستان رنج.می برند موضوع بیکاری به خصوص درکشور های روبه توسعه یک معضل میباشد.
درافغانستان یک وزارت خانه بزرگ بنام وزارت کارواموراجتماعی داریم که وظیفه این خانه کاریابی برای مردم میباشد .متآسفانه که این وزارت دراین راستا بی تفاوت بوده واین معضله ها را نادیده میگیرد.