آرشیف

خير و خېرات در سياست نيست، اساس منافع و مصالح اند و هرجانب در تلاش تحقق منافع و مصالح در چوکات امکانات خويش اند. 
مصالحه و مذاکره، توافق استخباراتى در غياب ملت و  دور زدن ملت و  مردم هم نيست. مصالحهء سياسى به مفهوم درست کلمه  تلاش متمدن و انسانى  است، جهت رسيدن مشروع به برنامه هاى خويش از طريق ارادهء ملت. 
 واقعيت عينى چنين است که در افغانستان نيروهاى افغانى ، طالبان ، حاکميت موجود افغانى،، احزاب سياسى ودر رأس آن ملت  افغان است. 

گروه مذاکره کنندهء موجود طالب که خود را از همان آغاز امارت اسلامى افغانستان ميداند و حکومت افغانى را ادارهء کابل دانسته و در مذاکرات ايشان با امريکاء نيز بر امريکايان تحميل شد عواقب بد زيانبار حقوقى و روانى هم دارد. اين ګروه طالب که يکى از سه ګروپ طالب و جزء ستيج سياسى افغان است و نه کل آن،  در آستانه به اصطلاح"مذاکرات با امريکا و بعد آن " اعلان نمودند که دولت کابل را برسمیت نمی شناسند. 

بتأريخ 15 اگست اين گروه طالبان که عملاً يک مرکز تصميم ګيري شان در دوحه- قطر و ديګر در پنډي پاکستان است، طی انتشار بیانه اخيراً نيز اعلان داشتند : (امارات اسلامی دولت کابل را به عنوان یک دولت به رسمیت نمی شناسند ،بلکه آنرا به عنوان ساختار وارادتی غربی که بمنظور ادامه اشغال افغانستان توسط آمریکا فعالیت دارند ،میشناسد.  )
به اين ترتيت همانګونه که بار ها ګفتيم در پيشبرد مذاکرات امريکا با طالب منافع ملت افغان پشت پا زده شده واين حالت عواقب بدى با  خود دارد. 
مسلم است که صلح با عزت حق ملت افغان است که  صلح گدایی نمیشود. 
اګر به خاطر کسب و حصول هرنوع صلح؟! برنامه هاى  پاکستانى را قبول کرد و سرحدات پاکستان را در داخل افغان نموده  و به اين ترتيب به خيانت به ملت، مردم ، کشور، با قبول برنامه هاى شان رفت به يقين به صلح و  راه حل رسيده نمى توانم و راه حل  براى افغانها شده نمى تواند. 

شواهد نشان ميدهد که طالبان مذاکره کننده با امريکا در تماس و هماهنګى نزديک با پاکستان تماميت خواه بوده و در واقعيت به کسب مشروعيت از ملت اعتناء ندارند و در  خواستار صلح با عزت در عمل  نیستند. 
شواهد نشان ميدهد که ايشان میخواهند قدرت را در افغانستان دوباره به زور و کمک استخبارات خارجى، در رأس پاکستان بدست گرفته،" دولت اسلامی" ، نوع  تعريف خودشان را دوباره بر پا نمایند.

ما شاهد آن بوديم که از ماه فیروری ۲۰۲۰، با امضاى توافق  میان اين ګروه از طالبان و آمریکا  و بدون حضور اطراف ديګر به شمول چ دولت افغانى پنجهزار ششصد تن زندانى به نام طالبان به اثر تحميل امريکا از جانب حکومت افغانى رها شد که در بين شان  به يقين  تروریستان، جنگنده های پاکستانی، عربی و سایر کشورهاى جهان درآن شامل بود. دربين اين زندانيان  که طی سالهای طولانی در جنگ در افغانستان شرکت داشتند، و ده ها هزار  هموطنان ما شامل نیرو های امنیتی، اهالی ملکی ميباشند، بقتل رسانيده، بودند. 
اين به سلسلهء امتيازات ديګر است که براى طالبان از جانب حکومت افغانى و آن هم بدون هيچ توافق  طرفين 
 رها گردیدند.
 شواهد نشان ميدهد که اين  نیرو های جنگی تازه نفس به جبهات جنگ بر  گشته و جنګ را شدت داده ميتوانند و خواهند داد. 
 از جانب ديګر اخيراً 
در بیانه اين ګروه مذاکره کننده از طالبان آمده است :"دو روز قبل یکی از مشاوران ارگ کابل از گفتگو های بین الافعانی سخن گفته و آنرا بمثابه مذاکرات بین طالبان و دولت کابل توصیف نمود ،حال آنکه این ادعای شان غلط است ."

 سخنگوى  طالبان سهیل شاهین نيز در یک‌ مصاحبه  با روزنامه ایرانی (همشهری )، تأکید نمود که  دولت کنونی افغانستان را به عنوان یک دولت مشروع به رسمیت نمی شناسد و طرف اصلی مذاکره شان نیست. 

 شاهین برندهء جنگ خود توصیف کرده. شاهين ميګويد که  طالبان با تمام گروه های طرف در مسئله افغانستان برای ایجاد یک دولت اسلامی شرکت خواهند نمود ونه اینکه تنها با دولت افغانستان. 
چنين حالت و چنين مواضع طالب   نظام براندازو به ميل پاکستان در حالت پيشروى است که نه به نفع صلح و نه به  نفع کشور و نه به نفع وطن و مردم ماست. 
برماست تا بدون تأخير  دست به کار شد و براى خروج از بحران کار کرد. در قرن بيست ويکم بشريت به جز انتخاب ملت و کار براى زمينه سازى انتخاب ملت چيزى ديګر در اختيار ندارد. براى تغير حالات و اخد تدابير عادل و عملى درين استقامت ضرورت مبرم همه جوانب ذيدخل به شمول طالبان است.  بلى فرصتهاى ايجاد شده را بايد به صورت و عملى به خير ملت و صلح عادلانه تغير داد و اين ان شاء الله تعالى ممکن است.

و من الله التوفيق
داکتر صلاح الدين سعيدى 
19/08/2020
00447886474638