آرشیف

 
در عین حالیکه کشت کوکنار در غور سابقه چندانی ندارد و نخستین بار به شکل گسترده در آخرین دوره های حاکمیت طالبان  رواج یافته است ، با آنهم چرا مشکل اعتیاد در غور به این حد حاد شده است ؟
ارقام ابتدائی حاکی است در ولایت غور در حدود 50000 هزار نفر معتاد وجو دارد ، واقعا این آمار تکان دهنده  است. زیرا این رقم نشان دهنده آنست که در آینده نزدیک  اعتیاد دورازه هرغوری را خواهد کوبید و چون مهمان ناخوانده وارد خانه  اش خواهد شد .
گرچه مشکل اعتیاد چون تار عنکبوت در چهار گوشه جهان بر گرد نسل بشریت تنیده شده است . اما در دیگر کشور های جهان ، ضمن اینکه مراکز و محلات مجهز تداوی معتادین وجود دارد ، زمینه های کار یابی و مصروفیت های شغلی نیز میسر است که  شخص معتاد در نجات خود از چنگال بلای مهلک اعتیاد ، ضمن استفاده از سهولت های صحی ، میتواند با پناه بردن به یکی از مشاغل زندگی رهائی یابد .
ولی بد بختانه بطور عام در افغانستان و مخصوصاً در ولایت غور بر علاوه اینکه بیکاری و فقر بیداد میکند ، هیچ گونه امکانات و سهولت های برای تداوی معتادین  موجود نیست و دقیقاً به محض اینکه شخص به کام اعتیاد فرو رفت ، دیگر راه نجات را برای خود سراغ ندارد  .
حال باید هر غوری از خویش به پرسد که آیا  بادر نظر داشت فقر و بیچارگی غوریها ، نبود امکانات و سهولت های صحی در بخش تداوی معتادین و گسترش فوق العاده مرض مزمن اعتیاد در بین مردم به ویژه جوانان ، چه تدابیری اتخاذ گردد و چه گونه با این بلای تباه کن مبارزه صورت گیرد و جلو حرکت سریع ورود آن در خانه خانه غوری به چه شکل گرفته شود؟ .عواقب خطر ناک اعتیاد به مواد مخدر فوق تصور است زیرا معتاد نه تنها چون سایر مریضان عادی با توصیه و مصرف ادویه تجویز شده صحت یاب نمیگردد ، بلکه بر علاوه اینکه نجات از اعتیاد کاملا پیچیده و مغلق میباشد احتمال سرایت آن از طریق معتادان با همنشینان شان بسیار قوی است. حال اگر فرض کنیم که نه پنجاه هزاربلکه  فقط پنجهزار معتاد در غور وجود دارد ، پس این احتمال است که هر نفر معتاد در طول یکسال باعث گمراهی یکی از دوستان صمیمی و هم نشینش گردد ودر 365 روز سال بتواند  تنها یکنفر را آلوده به اعتیاد سازد ، مسلماً با گذشت  یکسال با رقم دو چند معتادان مواجه  خواهیم شد .اگر رقم موجودیت پنجاه هزاری معتادان در غور درست باشد فرضیه و احتمال افزایش شمار معتادان به همان اندازه بیشتر و تهدید مشکل اعتیاد به مواد مخدرنیز بسیار جدی خواهد بود . در حال حاضر گرچه اکثریت معتادان موجود ، نسبت اینکه در مرحله آغازین اعتیاد قرار دارند اعتیاد خویش را پنهان میکنند و خانواده ها هم از مشکل جدی که در آیندهء نه چندان دوری با آن مواجه خواهند شد آگاهی ندارند ، در برابر اعتیاد به مواد مخدر از خود حساسیت خاص نشان نمیدهند. اما بیم آنست که مردم غور زمانی به مشکل اعتیاد پی به برند که دیگر فرصت از دست رفته باشد وهر فامیل رنج و تکلیف یک و یا چند معتاد را بدوش داشته و به یکبارگی جامعه غوری  آن چنان در چنگال آفت تباه کن و مرض مزمن اعتیاد فرو رفته باشند که دیگر راه نجات غیر ممکن به نظر آید .
تجربه نشان داده است که کشت کوکنار و تولید مواد مخدر اعتیاد را به دنبال دارد ، در کشور های که یک دوره کشت کوکنار را سپری کرده اند در حال حاضر با مشکل رقم بلند معتادین به مواد مخدر دست و پنجه نرم میکنند ، واین یک واقعیت است که مردم غوراز یک دهه به اینسو با کشت کوکنار و تولید تریاک سرو کار دارند و همچنین اکثریت جوانان غوری در فصل حاصل گیری کوکنار در ولایات همجوار چون فراه ، هلمند و قندهار برای نشتر زدن میروند لهذا نباید از عواقب خطر ناک اعتیاد به مواد مخد ر غافل باشند .
دور نمائی آینده غور با موجودیت مزارع کوکنار ، کارجوانان در جمع آوری محصولات کوکنار، فقر اقتصادی و فقر فرهنگی ، از نظر موجودیت زمینه های آلوده شدن به اعتیاد ، تاریک به نظر میرسد . لهذا برای جلو گیری از افزایش شمار معتادان و رسیدن اعتیاد به دروازه هرخانه غوری ، به فراخوان عمومی اعم از همه طیف ها و طبقه ها جهت بسیج شدن درجهت حصول آگاهی و آگاهی دادن دیگران از اضرار و پیامد های خطر ناک اعتیاد به مواد مخدر شدیدآ ضرورت احساس میگردد .