آرشیف

2019-7-6

مشکل اساسی ما غوری ها این است!

اول تضاد اندیشه جوانان وبزرگان.
دوم اتحاد، وحدت، وهم دیگرپذیر نیستیم.
سوم مبتلا به غده سرطانی که همانا تعصبات قومی، وسمتی باشد گرفتار هستیم.
موضوع را از همین جا شروع میکنیم، بلی انتظار جوانان ازبزرگان خدمت ودلسوزی بود اما بزرگان به فکر فریب وسرکوبی جوانان بودند، آری امروز عده جوانان تشنه خون بزرگان وعده بزرگان تشنه خون جوانان هستند، از برای خدا این شرمندگی وبدبختی را به کجا تحفه اعطاء نمایم، ما مردم ازاین بزرگان امید زیاد داشتیم واین سرزمین انتظار آبادی را از نسل خود دارد ولی امید و احساسات ما مردم مظلوم را عده از بزرگان به یغما بردند، اگر یک جوان بلند شود باز میگویند که دادهای عقلی وفکری نسل جوان صلاحیت این را ندارد که مشکلات مان را حل کند، ومسایل کلان را درک نماید، بلی امروز نسل جوان هر درد و مظلومیت را حس کرده میتوانند
بلی جوانان که دل شان به حال این مردم میسوزد  اما توانای شان کمتر است وصدای شان را کسی نمیشنود، وآنچه را که امید داشتند بر عکس وخلاف آرزوهای  شان بر خورد کردند، آری بزرگان ما  یک تعداد شان به فکر نابودی یک دیگر هستند فکر شان از منطقه وقوم شان فراتر نیست،  وحتا  چنگ زدن مردم به تعصبات قومی وسمتی که امروز یک مرض کشنده ای است ناشی از حرکات وافکار بزرگان ما است آری سالها است که جنگ خانه به خانه قوم به قوم به نام های مختلف غیر مشروع وخلاف اسلام جریان دارد ویک دیگر را میکشیم  چرا صدای خود را نمیکشند وچرا مانع صدای دیگران میشوند،  وها از طرف دیگر هم همه بزرگان قوم وشخصیت های بزرگ ولایت غور با تمام نواقص ومشکلات که خودشان دارند باز هم صدای نسل جوان را نادیده میگیرند وآنها را حقیر میشمارند با کِبر وغرور همرای این قشر صحبت میکنند قضاوت با شما؟ دیگر بس است ازبرای خدا به نام عزت وآبرو چیز را باید بشناسیم به الله «ج» قسم شرم وننگ است برای مان که به نام مسلمان در ظاهر فریشته ودر باطن یک وحشی وهیولا، که نقاب گوسفند در چهره باشه ولی در پشت نقاب یک گرگ  بی رحم. 
بــلــی هر جنایت که رخ میدهد به نام اختلافات قومی وغیره خودرا بیطرف قرار میدهند کسی هم نیست که از این بزرگان سوال کند که یتیم شدن اطفال بیوه شدن زنان  و به ناله وفریاد آوردن مردم  قتل ترور غصب اموال نزد بعضی افراد عادی شده است چرا  وهر روز شاهد این رنج ها ودرد ها هستیم هر گوشه این ولایت آسیب وضرر که به یکدیگر میرسانیم جز انتقالش به نسل بعدی وآینده تاریک تر آیا چبز دیگر وافتخار دیگری است.
وها بزرگان که به فکر ترقی وتعالیِ ودلسوز این مردم باشند بسیار اقل القلیل  میباشند وبعض شان هم که شاید بزرگ یک قوم باشد شاید نتواند که این حالت رقتناک را درک کند،
بلی ما جوانان از این بزرگان واشخاص قلم بدست خود میخواهیم که باید صدای نسل جوان شنیده شود وایشان متحدانه ودلسوزانه فعالیت کنند، ویک ترکیب شوند،
بلی توانای جوانان نیست که به این همه مشکلات وحالات بحران مبارزه کنند بیایم یک ترکیب شویم مثل یک کوه برای هم دیگر باشیم،وفقط دست به دست هم دیگر بدهیم واین حالات بحران واسفناک را به یک گلستان بیبدیل تبدیل کنیم.
باید همه گی  بزرگان. جوانان اهل کسبه تحصیل کردگان به فکر نسل آینده وترقی آنها باشیم که این ابتکار یک حرکت متحدانه دلسوزانه ای به کار دارد 
بلی ما شاهد اکثریت قریه جات جز مناطق محدودی بودیم که مردم نسبت به مشکلات اقتصادی وامنیتی که داشتند  کمتر به تعلیم وتربیه  رسمی دسترسی داشتند اما حالا این مشکل گسترده شده است، وحتی تعمیرهای مکاتب به خاطری عدم توجه جدی که حکومت محلی ومرکزی نکرده است از بین رفته، وحتی به خاطری عدم موجودیت معلم شاگردان گریه میکنند که این  یک حرکت دست جمعی ودلسوزانه ای میخواهد، یک حرکت، یک صدا، بیایم به زیر یک سقف زندگی کنیم به نام تعصب به نام این وآن خود وجامعه خود را به دست خود به پرتگاه نکشِیم.
#باهم_اگـر_شـویم_مشت_می_شویـم
#بی_هم_اگر_شدیم_انگشت_میشویم
با احترام عبدالقدوس ثاقب