آرشیف

کرسی ھای دولتی در جھان امروز در حکومتهای نورمال معمولاً به دو نوع تقسیم می شوند. 1/کرسی و پوست سیاسی و 2/ کرسی و پوست مسلکی. 
چنانچه از نام پیداست کرسی ھای سیاسی مانند وزیر، والی، سفیر و… به اساس نتايج انتخابات و وزنهء سیاسی عزل و نصب میشوند. ای کاش این انتصاب سیاسی به کسی صورت ګیرد که فهم مسلکی نیز داشته باشد. در زمان جناب ح. کرزی ازین مساله در موارد زیاد سوء استفاده شده و داد و ستد مافیایی را به این مساله مغالطه مردند. 
و اما در عزل و نصب متخصصین اصل وفاداری به وطن، قانون، فهم مسلکی، نتایج مثبت کاری در وقتیکه قبلا فرصت داده شده بود، اساس است و به نتایج انتخابات عزل و نصب این اشخاص ربط ندارد. به كادر مسلكي مانند سرمايه ملی ارج ګذاشته میشود. درین مبحث انقدر باریکی های وجود دارند که عدم دقت به ان سبب بلایا و خطا های بزرګ دیګر میشوند. تأکید یک سره به حاکمیت مسلکی موجب ایجاد حاکمیتهای تجرید شده از ملت  و دیسانت شده بر ملت تحمیل میګردد که ما بلایای انرا نیز دیدیم.  افراط در فهم کرسی سیاسی ویا فهم مسلکی در رشتهء برګزیزه شده داشته و یا توان تفکیک برنامه خوب، مطابق پالیسی انتخاباتی حزب که ملت به آن رای داده، نیز جوانب قابل دقت اند. اما در افغانستان، کدام انتخابات و کدام  برنامه و کدام حزب؟  مسلم اینکه حاکمیت فعلی جناب داکتر غنی و جناب داکتر عبدالله به اساس توافق بر برنامه شکل نه ګرفت و سر آغاز مشکل هم از همین نقطه بود و است. 

این دهها مسایلیکه برای تصحیح آنها باید کار و جهت دهی درست صورت ګیرد. 
در مصلحتګرایی بخاطر اینکه در شکلیات منحصر شده و جوانب دیګر نفس قضیه در نظر ګرفته نه شده اکثر منجر به ایجاد حاکمیت ها، عرل و نصب حلقات مفسد  مافیایی و جنایت کار تمام شده و باز هم قانون و ملت پایمال میشود. 
افراد مسخ شده و برخاسته از بین كثافت اخلاقي، ايمانی و وجدانی، اجیران و متعھدین به منابع دشمن و تاجران به خون قوم و سمت بر وضع مسلط شده و این پروسه دوام دارد. این حالت اداره و نظام را به نابودی سوق داده و در نتایج کار قبل ازینکه به رضای ملت توجه شود به رضا و علايق رأس مافیایی و سرګروپ جنایت کار و منافع انتوجه شده است. . مبارزه احاد ملی و خير خواه  با چرخ مافيايي و فساد يا در مدت كوتاه خورد و خمير و جزء آن شده و يا از سیستم و چرخ افراز شده. 
مس‌ؤل دست اول سياسی که بر کار ادار مهر و صحهء سیاسی میګذارد معمولا و قابل فهم هم است که جامع الکمالات نیست و بوده نمی تواند. ضرورت دارد که در بخش های مختلف مرجع مسلکی و فنی داشته باشد و آن مرجع تخصصی مطالب و موضوعات را فني و مسلكی مورد ارزیانی قرار داد و به اختیار مس‌ؤدست اول اداره به طرح سوالات و رههای حل منطقی و عملی بپردازد. 
این بورد متخصص!؟ با تأسف در ریاست جمھوری، پارلمان، سکتورھای وزارتی، ولایات به نحوی عملی شده   و روی دست است. 

راه حل:
اول:
ضرورت چنین مشاور، م‌ؤثريت، فهم مسلكی، لایحهء کاری و ایجاد میکانیزم کنترول برای دست اورد و کار اجرا شده ضرورت جدی است.
دوم: فعال کردن مرکز واحد ، فعال کردن راستین مراکز علمی مانند اکادمی علوم و پوھنتونھا و ایجاد روابط تنگاتنگ این مراجع علمی با ارگانھای دولتی ضرورت امروز است. 
سوم: نشر و به مسابقه ګذاشتن و ازین طریق به بهترین راههای حل معضلات و مشاکل موجود در سکتور ھای  مختلف حکومت واداره ، وسیله بهتر دستیابی به بهترین راه های حل، نزدیکی اداره به ملت و تقلیل ضرورت مشاورین است. 
چهارم:دقت جدی داشتن که ارګانهای موازی کار ارګانهای دولتی را مختل نه ساخته، ارګانهای مختلف به عین مشکل از همان اغاز هریک جداګانه مصروف نه شده و راههای پیموده شده با از سر پیموده نه شوند و ارګان کلید ساز مصروف کار ۱۸ ساعته باز کرد قفل انفرادی نه ګردد. به بخش زیادی از مسایل مقامات ارشد کلید ساز مصروف اند که این نوع اداره، جدا پر مصرف و کوالیته کار با کار متواتر پیش از حد با خطا های عیر قابل جبران مواجه میشود. شخص دوم کشور با تمام امکانات خویش به حیث قومندان عملیات نظامی در علاقداری به صورت قطع کار خطا و غیر قابل قبول است. 
والی و مس‌ؤل دست اول کشور باید هر صبح بلا استثنا نشست کاري اطلاعاتی حوزه و زون خویش را داشته و این ګزارش الی ساعت ۱۰ صبح باید به روی میز افراد دست اول کشور قرار داشته و دیک نشست کاری بس کوتاه از کل کشور اګاهی حاصل کرده باشد. از یک حادثه المناك من هزارها كيلو متر دورتر از افغانستان با جزئیات خبر دارم اما زمانیکه خبر نګار از والی مربوطه در مورد میپرسد دیده میشود اصلا از قضیه خبر ندارد. این اداره مشکل دارد و درست نیست. 
مشاور و مشاور بازی نباید به امتیاز خانه و مدرک عاید فوق العاده به دوست و آشنا مبدل شود که شده و نباید آنر ساختارهای داخل حزبی برای برنامه های حلقه خورد شخصی و منحصر به قوم و سمت ساخت. اين ساختار نبايد مرجع اصلی تصمیم ګیری شوند و نباید ساختارهای متوازی در جنب ارګانهای مشروع و اصلی دولتی و حکومتی شوند. 
ملت ناظر و در کشور افراد زیادی هستند که حقایق ، مشکلات و راههای حل کوتاه و کم مصرف را میدانند اما فرصت نه یافته و به هر قیمت در تلاش این فرصت هم نیستند. 
ارتګاب عمل جرمی در کشورها و جوامع مختلف وجود دارد و مراجع عدلی و قضایی انرا مورد پیگرد قرار میدھند که قابل چاره و فهم اند. مشکل زمانی جدی و خطرناک است که حاکمیت سیاسی جز حلقات جرمی و یا در خدمت شان و مجریان جرم و جنایت باشند و تصور ایجاد کنند که این مشکل حل ناشدنی است. این حالت که حالت مافیایی در تمام ساحات زندګی در افغانستان است ، راههای حل مسلک و فنی دارد و شرم بر انانی که جرم و جنایت را با دیده درایی و پر رویی حمایت و پشتیبانی نموده و ګمان دارند که به جان مردم خواهند زد. در حالیکه مردم میدانند چه میګذرد. 
شرم و نفرت بر ان مشاوران و متخصصین فن؟!؟ فن که در کنار اشخاص دست اول کشور نشسته، غلطی، خطاء و تخلف را میبینند، راههای حل درست حل را نیز سراغ دارند اما یا بخاطر حفظ مقام و یا بخاطر جز شر بودن به حل مسایل مبادرت نمی ورزند. باید دانست که این فرصت کوتا که دارند میګذرد، جبروت ها ګذشته و اینها هم خواهتد ګذشت و روی سیاه دنیا و آخرت خواهند شد. بجنبید تا دیر نه شده.

و ما علينا الا البلاغ المبين 
دوكتور صلاح الدين سعيدی
١٥/١٢/٢٠١٦
٠٠٤٤٧٨٨٦٤٧٤٦٣٨