آرشیف

 
درک مسؤلیت حاکی از وجدان آگاه  واحترام به حقوق خود و حقوق دیگران است.
درشگفتــم از این همه غفلت وناباوری ملت خود  که باعث  سرافکند گی و آوارگی خود شده اند وهنوزهم از این گذ ر زمان  ورویداد های گذشته وحال عبرت نگرفته اند.
هنوز از طول وعرض مرد وزن  حرافی میکنند گاه  مرد را چند متر بلند تر میستایند وگاه هم زن را  نمیدانم  از این کار خود چه چیزی را میخواهند ثابت کنند ، نمیدانم؟
 
ملت ما سالهااست  که یک ملت عقب مانده  قلمداد میشود و این جای شرم است بر همه ِما
 ملتی که در  عصر امروز  یعنی عصر علم وتکنو لوژی عصر سازش وسازند گی  عصر آزاد  منشی وخرد گرائی  عصر پیشرفت و سر افرازی  ملت باشد نا توان وفقیر آن هم با منابع سر شار  طبعی که خدا وند نصیب  ما کرده  است  نمیدانم نامش را چه بگذارم  وچه واژی را بکار ببرم که در شأن  این ملت با شد … فقط متأسفم.
عالمان دین ،روشن فکران  اجتماعی،  سیاست مداران   تجارت پیشه شما برای ملت خود چه کاری مثبت وسازنده را  انجام داده اید؟ که امروز نسل جوان شما به آن افتخار کنند .
راهنمایی های غلط بعضی از شما جنابان که در دام نفس وشهرت وشهوت  افاده اید باعث بد بختی ملت  خوش با ور ما شده است ، واین لکه ننگ در پیشانی  مردم فریبان  تا ابد خواهد ماند.
گاه ملت ما را بنام دین میفریبند گاه بنام آزادی و د موکراسی ، گاه هم به واژه های چون دلیر ونجیب وموحد… میفریبند.
از این جنابان که کاری بر نیامده است پس سرنوشت مردم  ما را  چه کسی ویا چه کسانی با ید تعین کنند ؟
دلیل بی کفایتی این جنابان  را ملیون ها هموطن آواره ما در کشور های مختلف ثابت میکند. این توهم زده گان  از حال جوانان  ما در ایران وسایر نقاط عالم گویا بیخبر اند
ویا هم شاید خبر اند ولی  در نبود احساس مسؤلیت وعدم وجدان آگاه  چه میتوان کرد.
 
خطاب بجوانان!
خواهران وبرادران جوان که آینده سازان  خاک و مردم  شریف خود هستید  من بصفت یک برادر بسیار کوچک تان  خطاب به شما عزیزان  عرض میکنم که  از گذشته  ملت خود  عبرت بگیرید وفریب  دغل با زان  مکار وحیلگر را نخورید .
نسل جوان ما یک نسل مبتکر ،پرتوان، جسور، متفحص،دلسوز، وطن دوست وآگاه   هستند 
که من در این باره هیچ شک وتردیدی ندارم وبه این نسل جوان خود اعتماد کامل دارم اگر بعضی از موی سفیدان دل سیاه بگذارند.
نسل جوان ما  با راهنمایی ها بزرگان دلسوز ووطن پرست و با همت وآزادی  خواهی خود  قادر به متحول کردن   جامعه خود بسوی سعادت  وسر افرازی هستند وتوان این برای نسل جوان ما مقدور است .
میخواهم  توان وعدم توان  رابه نسل جوان خود  این گونه توضیح دهم :
(آب در کوزه وما تشنه لبان میگردیم)
توانا ئی وناتوانی هردو زائیده  نوع تفکر واعتماد یا عدم اعتماد  بر خویشتن است.
توانائی نصیب کسانی است که به توانائی خود اعتماد دارند  ونیروی اعتماد  راه های موفقیت را هموار میسازد . مسیر سبز سعادت   فقط  وفقط  توسط صاحبان  عزم  وکسانی که عزم خود را جزم کرده اند  ومقصد خود را مشخص ساخته اند  وتمام  موانع کوچک وبزرگ را با لبخند استقبال میکنند  طی خواهند شد  نه  توسط آن بُلهوسانی که  هنوز در سطح نگری مانده اند    واصلاً مقصد وخواسته عالی ندارند  واز حیثیت وآبروی  خود  هم گذشته  اند.
بقول یک مرد بزرگ(مردی که با ار اده برای رسیدن به یک ستاره اسب میتازد احتمال موفقیتش بیشتر ازکسی است که برای رسیدن به منزل خویش با بیحالی در معبر تنگی می خزد).
حالا راه نجات  وبیرون رفت از معضلات  وپرابلم های کنونی افغا نستان  عزیز چیست؟
به نظر من در قدم اول یگانه  راه ، فرهنگ همپذیری وبالا بردن  سطح سواد ودانش جوانان  ودر کل تمام ملت  دیانت مدار ما است .
تا این قوم گرائی ها  سمت گرائی ها  زبان گرائی ها  مذهب گرائی ها  ..از بین نرود  وفرهنگ همپذیری و یک جا شدن ملت ما  جا نیفتد رسیدن به  خود با لیدن کاریست  محال  اگر میخواهیم  که ملت باشیم با  وقار وملتی با شیم  آزاده ،وصاحب پرچم افتخارچاره یی جز متحد شدن وعبرت گرفتن از گذشته  ملت خود نداریم وراهی جز این نیست.
بیایید با همت والای خود  گرد کوه وحدت حلقه زنیم وبه توان خود  باور داشته باشم . اگرغیر این مسیر را  انتخاب  کنیم سعادت را  برای
همیشه از دست  می دهیم  تا دیر نشده  خود را دریابیم و با وحدت ویک پارچگی خود  عزت  از دست رفته خود را  بدست آوریم .
این خرد مندانه نیست که تا ابد به کمک های جامعه جهانی چشم بدوزیم وخود را  بازی دهیم  نسل بعد از ما  نباید شرم سار کار کرد غلط
ما شوند . این یک وظیفه بزرگی است بر دوش مرد وزن امروز ما  تا برای نسل آینده ما زمینه سازی  کنند وباعت  رونق علم و همگرائی  شوند.
بامید آنکه همه ما مسؤ لیت خود را در ک نماییم و وظیفه وجدانی ودینی خود را در برابر میهن ومردم خود  به نحو احسن انجام دهیم.
(بعمل کار برآید به سخنرانی نیست)
 
 
با نهایت احترام  سید محمد نبی  عند لیب علوی مقیم ایران.
nabiandalib@yahoo.com
18/1/1391