آرشیف

امروزهمه شاهد هستیم که کشورهای متمدن وابرقدرت همه وهمه فقط وفقط منافع ملی ومردمی شا ن را درنظردارند ، مرد وزن وپیر وجوان برای ترقی وپیشرفت وطن شان ازهیچ نوع فداکاری وقربانی دریغ نمی ورزند ودرتمام عرصه ها ازخود قربانی داده وتلاش نمودند تا به آرمان واهداف والای شان نایل آیند؛ ولی مردم جامعه ما وحامیان نظام هرگز برای ملی بودن ومردمی بودن کدام فکر واندیشه ای ندارند ؛ آنچه درنزد مردم ما وحاکمان ورهبران جامعه ما مهم است آن منافع شخصی ، خود لگامی وخودبینی ایشان است. بیشترین درد ورنج ملت وجامعه ما وزیادترین مشکلات که دامنگیرمردم است علل بزرگ آن هم خود لگامی ، خودبینی ، اغراض جوی شخصی ونداشتن حس وطن دوستی ومردم دوستی می باشد. درکل اکثریت مردم افغانستان فقط به غرور ونام افغان بودن نازیده وبالیده ولی با تأسف که صفت افغان ، رنج افغان ، ننگ افغان وکارافغانیت را به کلی فراموش ونادیده گرفته اند، همه ابرمردان وبزرگان کشورما فکر، علاقه ، آرمان وسعی شان کاملاً برای بدست آوردن ثروت ، کمایی کردن حق مردم وپایمال ساختن بودیجه دولت می باشد. علی الخصوص مردم غور وکسانیکه امور را درعهده دارند چند درجه بلند ترازدیگرافغان ها قراردارند، ازسالهای زیاد به اینسو بزرگان ومدیران وریسان که اداره غور را به پیش می برند وعده ها ونویدهای زیادی را به مردم داده اند ولی هرگزانتظارمردم وآرزوی ملت غور پوره نشد ، هرکدام به اندیشه پرکردن جیب ، آپارتمان ساختن وسرمایه گذاری های شان شب وروز درتلاش اند ، ولی درد مردم ، رنج مردم وضرورت مردم را هیچ ندیده وحس مردمی ، ملی بودن وکمک کردن به مردم اصلاً وجود ندارد.اگرچه تاچند سال پیشتر قشر محصل وشاگرد وروشن فکر ازپرستیژخاص برخورداربود مردم به نام شاگرد وروشن فکر افتخارمی کردند امّا درطی دوسال به این طرف بزرگترین و بهترین اشخاص جامعه وقدرمندترین ایشان آنهای هستند که صاحب زور، پول وافراد مسلح اند.
مردم نجیب غور !! تاکی اجازه میدهید که فریب وعدهای دروغین ونیرنگ های حاکمان وابرمردان که نظام دردست شان است آنرا می خورید ، با حال خویش واولاد تان فکرنمایید وآنهارا ازبد بختی ومصایب نجات دهید.

زمان الدین «حبیبی»
محصل سال سوم حقوق بخش اداری ودیپلوماسی.