آرشیف

2020-3-11

مراسم تحلیف در «ارگ» و «سپیدار» و تشتت حکومت،

نوزدهمِ حوت سالِ جاری ۱۳۹۸ یکی از روز هاي مکدر در تاریخ کشور ثبت شد. و إین روز یکی از روز‌های شرم‌آور برای حکومت افغانستان نیز نزد جهان‌یان جلوه می‌شود،  و إین روزیست که ما وصول و ارزش‌های دموکراسی را نقض و بر آن پا گذاشتیم، و با اصول جهانی و بین المللی نیز پشت کرده ایم، و حتی روزِ شمرده می‌شود. که با آن همه ملت افغانستان احساس شرمنده‌گی را ابراز می‌کنند، 
امروزه افغانستان در محاصره قوی‌ و بزرگِ جنگ و تشتت ملت و حکومت قرار دارند. ولی یک شماری از اشخاص إین جنگ را انقلاب‌ِ از ساحه استبداد و  تلقب به سوی دموکراسی و نظام مردم سالاري می‌دانند. و یک شمار دیگر ابراز نگرانی خود را به إین وضعیت ناهنجار بیان‌گر می‌شوند. 
و إین بارِ نخستِ نیست که ملت مان با إین گونهٔ بی‌هنجاری ‌‌ها در محاصره قرار می‌گیرد.
دو مراسم تحلیف به هر گونهٔ‌ی که گذشت بلاخره آنجام شد. و هر دو جناح تا لحظات پایان کوشش نمودن تا به یک توافق موفق شوند. و نگذارند که در یک روز دو تحلیف بر خااف وصول برگذار شود. ولی بلاخره تمام زحمات آقای زلمي خلیلزارد به نقطه پایان رسید که نتیجه‌ی در قبال خود نداشت. و حتی یک روز بعد از مراسم تحلیف یعنی فردا ی مراسم تحلیف نیز زلمی خلیلزاد نماینده ويژه کشور ایالات متحده امریکا در افغانستان، رفت و آمدی به خانه داکتر عبدالله داشته اند. ولی بلاخره همه زحمات و رفت آمد به نقطه پایان یافته که نتیجه در قبال کشور نداشته اند، عبدالله نیز حضور وی را نپذیرفت، و بلاخره کشور ی که صاحب دو رئیس جمهور اند برای ملت افغانستان رئیس جمهور واحد را به معرفی نگذاشتن، ولی بازهم اکثریتِ بلند پایایهٔ‌های‌بین المللي و مهمانان کشور‌های همسایهٔ برای محفلِ تحلیف داکتر غنی نماد رئیس جمهور حقوقی افغانستان بخشید، وشمارِ از شهروندان و رهبران نیز با محفل تحلیف آقای غنی خوشبینی خود را وانمود ساختند. و پنج سالِ آینده را سال‌های صلح ،ثبات آرامی و همدیگر پذیری جلوه داد اند.
و سوی دیگر با داکتر عبدالله شمار ی از رهبران و شهروندان تقاضای توافق را از «ارگ» با عبدالله عبدالله داشته‌اند. و با عدم توافق حمایت خویش را نیز از مراسم تحلیف داکتر عبدالله عبدالله به نمایش گذاشتن و ساحه را با إین کار شان بیشتر تنش و تشتت بخشید. و إین عمل شان حتی زنگِ خطر برای افغانستان نیز جلوه می‌شود. 
به دیدگاه من، دو مراسم تحلیف در یک کشور معنای عدم همدیگر پذیری را می‌دهد. و در پهلوی آن معنای عدم وطن دوستی را نیز انعکاس می‌دهد. و در إین اواخر معضله انتخاباتی رنگ و رخ کشور را تُندتر و کابوس‌ناک‌تر ساخته و حتی کارکرد حکومت را با بحران های گوناگون مقابل ساخته، و إین بحران سبب ‌می‌شود که کشور بار دیگر بارهای سنگینِ را به نقص کشور محتمل شود.و کشور‌ ی جلوه می‌شود که تا‌هنوز در گرو و یا محاصره جنگ بالای کرسی و یا جنگ بالای جمهوریت قرار دارند.
لحظه حساس برای حضور صلح در کشور فرا رسیده؛ ولی از سوئ دیگر بی هنجاري کشور و مسائل نا حل شدني انتخابات فضاء را بحراني‌تر ساخته و همه گفتگو‌ها را مشکل تر ساخته به‌روي حکومت افغانستان؛ 
دو پارچگي و از‌هم گسختن مسیر حل برای وضعیت کنوني کشور نیست.و باید برای حل جنگ افغانستان هر دوجناح به یک توافق رسیده و بگذارند که ملت بار دیگر قرباني ‌های بي‌گناه را مرتکب نشود. 
بلاخره روز ی شرم‌آور را سپری نمودیم که آن روز – روز دفنِ جنازه دموکراسی در کشور مان نیز نامیده شد. که حتی فعالان‌سیاسی إین روز را به روز سیاه دموکراسی برای حکومت افغانستان دانست. 
و اصلاً نمی‌توانم از اصول و ارزش‌های دموکراسی به إین معضله کتبی بپدازم چون دیگر نظام دموکراسی با آن شرو خود در نظام کشور وجود ندارد. 
دیگر نباید حکومت خود را با گسیختگي و بحران روبرو های نا‌حل شدنی مواجه بسازیم،
باید آقای عبدالله و آقای غنی با همدیگر اصول همدیگر پذیری را مراعت نموده و به یک توافق نائل شوند تا کشور مان  آسیب مخالفت إین دو شخصیت سیاسی را نبیند. و کشور مان در امان تناقض آن‌ها قرار داشه باشد. و از پراگند‌ه‌گی‌ حکومت و ملت جلوگیری شود.
تا فضاء آرام موفق به إین شود که همزیستی و همدیگر پذیری را در کشور تحقق بدهد. و همه رهبران و شهروندان کنار‌هم دیگر شانهٔ به شانهٔ برای تحقق امور کشور بایستند.
 تا بتوانند کشور را زیبایی و رفاه عطا نمایند.

نویسنده:  احسان‌الله ابراهیم‌خیل!