آرشیف

ضایع گذشت دوره ی عـــمر جــوانیــم            برباد رفت نقد همه زنـــدگــانیـــــــم
جان میدهم برایت و لیــکن نخــــوانیــم           "ای شاخ گل که درپی گلچین دوانیـم
این نیست مزد رنج من و بــاغبــانیـــم"
هرگز ندیده دیده چنین حــسن دلـــربای           بادیدن تو دیده و دل هردو شد زجای
باری بیا به لطف و دمی پیش من بپـای          "پروردمت بناز که بنشینمت به پــای
آخرچرابـــه خـــاک سیــه میــنشانـــیم"     
فارغ زفکر سودوزیان زنده ام هنــــوز          وزکف بداده نام و نشان زنده ام هنـوز
هرچند نیست تاب و توان زنده ام هنوز          "باصد هزارزخم زبان زنده ام هنــوز
گردون گمان نداشت بدین سخت جانیم"
درهرکجا به وصف معانی شنیـد مـــت          ازخیل نیکوان به گرانی خــریــدمــت
دیدن فزون زهردو جهـــانی گزیدمــت          "ای لیلی عزیز که ثانــی نــدیــدمـــت
بازآ که درفراق تـــو مجنـــون ثانیـــم"   
 

 
 مخممس بر یک غزل که مرحوم ساربان دریک آهنگ مقبول خوانده است.

ونکوور، کانادا