آرشیف

با عزیزی حرف دارم در بیــان
قصه ها گویم زراز این جهان

خون بگیرید هردوچشمان ترش
خنده دارد مردم بی آب و نان

بهتر است گیرد ره خلق خدای
کینه را بیرون کند از استخوان

خرده کی باشد روا برذات حق
حسن بهتر داد بر ما ارمغان

تو مسلمانی بپرهیز از غضب
چشــم الفت میکشا بر بندگان

آفریند کافران را ذوالـــــجلال
ازچه خیزداعتراض ازمومنان

خلق شیطان نیست بردست کسی
آفرید او را خدای لا مکان

مرد میدان است بشـار الاسد
تو برغمش میکشی تیغ و سنان

در میان کافرو شیرم اســد
فرق باشد از زمین تا آســمان

جنگی تحمیلیست بر بام درش
در نبرد است شیرباخرس کلان

نیست مسلم کافر ای اهل ادب
شیعه باشد, ناصری یا دیگران

رهبر ما , مفلسان سفله خوست
میرویم هر جای بردم خران

ما زنادانی به پای ذلــــــــتیم
کی بداند مردمم سودو زیان

خوانده باشی روزازجنگ صلیب
روزآن جنگ است ونفت بیکران

از حوادث درس میباید گرفت
یک کتابست صفحه ی شرق میان

زیر چنگال کلیســــا نان ماست
پول دهد کافر برایم رایگان

پخته از دانش بباید مغز ما
کله ها خام است یار مهربان

نظم شعرم در لباس ساده است
ورنه گیرد ره به چرخ و کهکشان

حرف حق (فرخاری) تند است و درشت
گرچه میداند حریف نکتــه دان