آرشیف

طبق اظهارات محترم حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به دور دوم رفت وشانزدهم عقرب تاریخ بر گزاری آن اعلان شده .بر گزاری دور دوم انتخابات در شرائط بد امنیتی وجوی زیر نظر همین کمیسیون بی پروا به آراء مردم هدف اصلی را بدست نمیدهد. هدف از بر گزاری انتخابات تمثیل اراده مردم وانتقال مسالمت آمیز قدرت است.اما در انتخابات افغانستان نه اراده مردم تمثیل شد ونه هم جو سیاسی مسالمت آمیزبوجود آمد.آنچه بیشتر از گذشته اشاعه یافت تقلب بی احترامی به آرائ مردم حس بد بینی وگسترش بحران بی إعتمادی وبی باوری در بین مردم بود.

طوریکه معلوم میشود حیثیت وارزش انتخابات من حیث یک اصل اثر گزار در تعین زعامت سیاسی در  کشور نیزپایمال گردید.تاریخ پر ماجرای افغانستان شاهد تجربه سیستم های مختلف سیاسی بوده است. از نظام دیکتاتوری شاهی گر فته تا جمهوری استبدادی ودیکتاتوری پرولتاریا وانارشسم مجاهدین ووفر هنگ ستیزی تحریک طلبه وآخرین نوع مزین شدۀ آن دموکراسی غربی بود که بر سر زمین ما به مشق وتمرین گرفته شد که آن هم به این حالت رسید.

با هجوم بی سابقه غربی ها به افغانستان فر هنگ مدرن سیستم سازی در عرصه اداره، سیاست واقتصاد در سر زمین عقب افتاده افغانستان جوانه زد اما هر روز ثمر تلخ تر تحویل مردم افغانستان داد، انتخابات بجای حل بحران وضع امنیتی واجتماعی را آشفته تر وبد تر از گذشته ساخت.طوریکه روحیه إعتماد واطمینان از بین  رفت وکتله های بزرگ مردمی را در مقابل یکدیگر قرار داد .گمان میرود برای بر گزاری دوردوم انتخابات نه علاقه وجود دارد ونه هم تضمین بخاطرجلوگیری از تقلب.امید وارم افراد ذی نفوذ ومؤثر در سیاست کشور بجای رفتن انتخابات به دور دوم محاکمه عاملین تقلب را روی دست بگیرند چون بر گزاری انتخابات زیر نظر همین کمیسیون خائن به آراء ملت باز هم بحران می آفریند.دیگر مهم نیست چه کسی رئیس جمهور میشود چوکی ریاست جمهوری به هر کسیکه تفویض گردد با وضعیت حاد کنونی وحضور مهمانان زیا بار بزرگ مسئولیت را با صلاحیت کم به دوش میگیرد که در دنیا مایه رنگ زردی ودر اخرت شر مساری وعذاب الهی را در پی دارد.اگر کسی از طرف مردم حمایت نشود از عنایت پروردگار نیز محروم است.

هر چند برخی از دوستان در مقالات شان از مداخلۀ خارجی ها شکایت دارند اما باید پذیرفت که این حقیقت تلخ را بی اتفاقی وبی کفایتی خود افغانها زائیده است.کسانیکه خانه خودرا اداره کرده نتوانند وبر سر متاع نا چیز در جنگ وکشمکش باشند برای شان قیم وسر پرست تعین مکینند واین چیزی تازه نیست.بار ها افراد چوکی پرست همین سر زمین پای خارجی هارا به افغانستان کشاندند وباز با ایشان در گیر شدند حتی شا شجاع در روز های اخیر حکومت داری اش مردم را بجهاد علیه انگلیس ها تحریک میکرد ما باید بپذیریم اگر بدون حضور خارجی ها قادر به ساختن نظام سیاسی ملی نشویم با موجودیت خارجی ها صلاحیت ما محدود است چون ایشان به صفت مزدور وخدمتگار بما نمی ایند.آنها بخاطر نطام سازی ورهنمای آمده اند طبعا صلاحیت رهنما بیشتر از کسیست که را هش را گم کرده است.بدون شک سیاستمداران ما نه فر هنگ همسزیتی با خودرا دارند ونه هم اخلاق تعامل سیاسی با دیگران را.یک روز خارجی هارا فرشته نجات میدانند وروزی دیگر مایه نفاق ومحور شرارت ونسبت به یک دیگر بد گمان اند وبه همین دلیل هر کس میکوشد خودرا بیشتر بخارجی ها وفادار نشان دهد نه به ملت ومردم خود.

در تمام مناظره های تلویزیونی دوستان جزء قضاوت کور وجانب دارانه هیچکسی یک پیشنهاد سالم ودلسوزانه بخاطر بیرون رفت از بحران را مطرح نکرد.ویا لا اقل در پهلوی بدی های جانب مقابل از خوبی ها ی آن حرف نزد ، شخصیت های مطرح کشور نه شر مطلق اند ونه هم خیر مطلق. یکسره یکی را فرشته ودیگری را شیطان نامیدند این فر هنگ فر هنگ همزیستی ومشارکت نیست این فر هنگ آزادی خواهی واستقلال طلبی هم نیست چون با این فر هنگ زمینه اشغال دوامدار کشور مساعد میگردد نه نجات آن.

بلی افرادیکه در بدل پول ویا منصب به آراء مردم خیانت کرده اند باید شناسائی ومحاکمه شوند به بهانه بر گزاری دور دوم نباید ازین خیانت بزرگ ملی چشم پوشی کرد خیانتیکه بار ها از طریق سخنگویان همین کمیسیون با لجاجت وقاطعیت دفاع شد. امید وارم مردم ما این فرصت ها را از دست ندهند با همدلی ویکر نگی از بحران بی باوری وبی إعتمادی سر بلند بیرون ایند آمین.