آرشیف

مـــا خسته این درد م در مـــان نداریــــم              افتاده چــــو بیمار پــرستار نـــداریم
در میهن مــــا اهل قلم خـار حقــیر است              چــون کاسه بشکسته بازار نداریــم
در گلشن عرفان همیش لانه مـا بـود ما              بلبل شوریده ام گـــلزار نـــــداریـــــم
هــــر گل به چمن رویدو بی خار نبــاشـد              ما غنچه نو رستیم و خار نـــداریـــم
از تیــرو تفنگ کشتن انسان گـــریزیـــم               ما کفتر صلح هستیم واغیار نداریـم
یک عمر چـو پروانه پی علم بسو ختیم               اندوختیم اموختیم و غمخوار نداریــم
مــا پـرده ظلمت زمیهن بـــدریــــدیــــــم               افسوس که امروز خریدار نــداریـــم
بـــــر دفتر دولت نشسته همه نـــــا دان               یک عالم ودانسته هوشیار نــداریـــم
از دانش عـــرفـان زمیهن خبری نیست               ویرانه شده مکتب استاد نــداریـــــــم
عــلـــوی چه ستم بر سری ما کر زمانه
زولانه به پا کردیم ما کار نـــــــداریـــــم