آرشیف

ولایت غور از جمله ولایات نسبتا سرد افغانستا است که چگونگی ساختمان خاک وموقعیت جغرافیای این ولایت زمینه کاشت یک تعداد نباتات مزروعی و درضمین پرورش حیوانات را بخوبی  مساعد ساخته است , حیوانات مخصوصا بزوگوسنفد که درتمام نقاط ولایت غور هم اکنون به شکل محلی پرورش میابد  که نیازبه انکشاف وپرورش مدرن دارد بخصوص دربخش صحت حیوانی  جهت کاهش امراض مختلف ساری وغیرساری کشنده که سالانه خسارات ناشی از امراض حیوانی را دهاقین متحمل میشوند همچنان دهاقین سالانه قسمت از مصارف خودرا ازفروش محصولات حیوانی تامین میکنند مانند گوشت, پوست, پشم , کرک ,قروت ودیگر تولیدات لبنیات.
نباتات از قبیل غلات, حبوبات , انواع مختلف سبزیجات ومیوه جات درغور بخوبی رشد نموده ونتیجه قناعت بخش داده ومیدهد , البته که درین اواخر تا اندازه  درین بخش مهم وحیاتی که ستون فقرات هر مملکت گفته میشود کارشده, اما به هیج صورت کافی نیست ونیاز مبرم  به ترویج وانکشاف مدرن زراعت را دارد که درقدم اول باید روی منابع آبی ومیکانیزه شدن زراعت به صورت تخنیکی وبنیادی کارشود .
مطلب اساسی که میخواهم ذکرکنم این است که درین اواخر وزارت محترم زراعت, آبیاری ومالداری افغانستان ویک تعداد موسسات دربخش باغداری تا اندازه کار نموده اند بخصوص پروژه های باغداری که درولایت غور نهایت موثربوده ونتیجه خوب هم داده ودرضمن بادرک دهاقین از توافق خوب میوه جات مخصوصا سیب دهاقین با علاقه مندی خاص درین باره توجه نموده وبه هرقیمت که شده نهال های باکیفت سیب را خارج ازولایت غور تهیه وغرس نموده اند که این ابتکار دهاقین به شمول دیگر دست اندرکاران ترویج باغداری درغور قابل قدر است, اما چیزی که قابل نگرانی میباشد موضوع مارکتنگ ویابازاریابی محصولات زراعتی مخصوصا تولیدات سیب درین ولایت است که اساس هرتولید بر بنیاد بازار ومشتریان ویا مستحلکین استواراست.
با ارزیابی که خودم از ساحات احداث باغهای سیب درولایت غور دارم شاید به زودی یعنی چند سال بعد یک تعداد دهاقین انگیزه که فعلا به تاسیس باغ دارند متاسفانه از دست بدهند , چرا درحال حاضر بازار فیروزکوه درحال اشباع شدن از تولید سیب قراردارد وقیمت محصولات شان نیز به طور چشم گیر سال به سال روبه کاهش است که دلیل عمده آن مشکلات ترانسپورتی و انتقال به دیگر ولایات افغانستان است , ودرضمن حتی یک ذخره گاه عادی سیب هم درولایت غوروجود ندارد تا دهاقین بتوانند بشکل کوتاه مدت محصولات خودرا ذخیره وبه موقع مناسب به بازار عرضه نمایند که این خود باعث دل سردی مولدین میگردد.
فلهذا توقع میرود تا وزارت محترم زراعت,آبیاری ومالداری افغانستان ضمن  پلانهای موثرکه دربخش باغداری دارد وهمانطوریکه روی تولید میوه جات توجه خاص دارد اگردربخش ذخیره , انتقال وپراسس میوه جات نیز توجه نماید که اساس تولیدات است نهایت موثربوده وضامن دوام پروژه باغداری خواهد بود, درصورت که روی ذخیره گاه های معیاری وچگونگی بسیته بندی وانتقال میوه جات به خارج ولایت کار نشود عاقبت صداها باغ سیب که قبلا احداث شده ومصارف هنگفت روی آن صورت گرفته چندان خوب به نظرنمی رسد. درحالیکه تولیدات سیب درولایت غور از نگاه کمیت وکیفیت نظربه تولیدات دیگرولایات افغانستان برتری خوده دارد که جای شک نیست, اما درصورت که دهاقین درقسمت جمع آوری,  بسته بندی وانتقال مسئون  میوه جات به بازارهای  داخلی وخارجی آموزشهای لازم و مناسب را نبینند ودولت درین باره تسهیلات انتقال, ذخیره وپراسس  محصولات زراعتی را ایجاد نکندعلاقه مندی فعلی دهاقین یقینا کاهش خواهد یافت که درنتیجه یک ضربه بزرگ به تولیدات زراعتی ووضعیت اقتصادی دهاقین میباشد.
قرار اظهاریکی از باغداران قریه آهنگران مربوط شهرفیروزکوه , درسال 1394 از یک درخت سیب دریک فصل بیشتر از400 کیلو گرام سیب چیده است , اگر تولید سیب به این تناسب باشد که یقیناهست خبر خوش بوده, اما قرار معلومات بیشتر از 1500 باغ فنی سیب درغور به شکل رسمی تاسیس شده وممکن 500 باغ  سیب هم به شکل غیر رسمی به ابتکار خود دهاقین تاسیس شده باشد که تاسیس باغهای سیب به شدت جریان دارد.اما حرف ما اینجاست اکه درهرباغ حدودا 60 درخت غرس شده وهردرخت تقریبا اوسط را بگیریم 250 کیلو سیب محصول بدهد دوهزار باغ وهرباغ 60 اصله نهال وهر نهال حدودا 250 کیلوسیب تولید دارد نظربه این محاسبه تقریب)120000=60*2000) یکصدوبیست هزار اصله نهال وجود دارد ,درصورت که هرنهال بطور اوسط 250 کیلو سیب تولید کند 30000 تن سیب میشود خوب حالا که روند احداث باغهای سیب هم به شدت جریان دارد وخدا خواسته باشد سطح تولیدات سیب به ای پیمانه تقریبی که محاسبه شده کم یابیش باشد بدون مارکیت, بدون ذخیره گاهای معیاری , بدون آگاهی از بسته بندی استندر , بدون پراسس وبلاآخر بدون تسهیلات ترانسپورتی وضعیت باغداری درغور چگونه خواهد بود قضاوت بشما. درحالیکه ممکن  مصارف باغهای سیب درغور بلندتر از دیگرولایات افغانستان باشد, چون درخاکهای غور مخصوصا فیروزکوه کم بود عنصر آهن که نیاز اساسی درخت سیب میباشد تقریبا درتمان نقاط به مشاهده رسیده است ودرضمن علاوه کردن کود آهن به شکل دوامدار غیراقتصادی بوده ومقرون به صرفه نیست , درحالیکه به مصارف بالا تولید داشته باشیم وفروش نداشته باشیم یک جفا به دهاقین خواهد بود.
خوب نهایتان هدف ماین است که درین بخش اگرتوجه نشود سرمایه گذاری درین بخش که درجریان است به چالشهای زیاد روبه روخواهد شد وفلهذا خوب است که پیش از روبه روشدن به این مشکلات تا حد باید تدابیرلازمه را داشت که ممکن وزارت محترم زراعت, آبیاری ومالداری افغانستان همچو پلانهای  را روی دست داشته باشد ولی متاسفانه درولایت غورهنوز محسوس نیست.

با احترام
 ناصر سرشار غوری