آرشیف

گــرچـــه لــیــــلا در ادب دارد مــقــــام اســـتـــــــوار           از صراحت روشنی بـخـشد بـه چـشـم روزگـار
بـــرده  اســت از چــرخ کــج بـنـیـاد احـسـاس بـلـنــد            پـسـتــی حـمــت نـمـی گـیـرد بـه دامـانش قرار
تــا بـــرد ابــر سـیـــه از خـــــانــه ی تــارک قــــرن             مـیــدرخـشـد در مـحـیـط تـار مـا خـورشید وار
درس فـضـــل از مــکـتـب فـکـر پــدر بـگرفته است             واز پـدر بـگـرفـتــه ایـن فــرزانـه تـاج افـتخار
دخـتـــر افــغـــــان زمـیــن و جـــوهــر و زیـب هـنـر            از ادب گـیــرد بـگـوش خـوش، آذیـن گـوشوار
بــاشــدش در جـیــب فــکـــرت قـــدرت نـــــو آوری              در جـهــان مـعـرفــت بـگـرفته جا صاحب وقار
دارد آثـــاری کـــه ریـــزد از گـــریــبـــان در نــــاب              از چـکــامــش گـل ببارد همچو گلشن در بهار
ذره گـیـــرد در بـغــل خـورشـیــد و پـرویـن همنفس              قـطـره گـیـرد در دهـان دیــایــی بــی حد و کنار
زیــر ایـن چـرخ حـرون افـتـاده است در شــام غـم              در جوانی ـصبـح پیری بر سـرش ریــزد غـبـار
تــا بـمـانــد نــام تـــو جـــاویـــد در مـلــک ســـخـن              ریـخـتــی در قــالـــب الــفـــاظ شـعـــری آبـــدار
گــوهــری بــا نــام مـیـهـن ریـخـتی نـظــم از بـسـد               تــا کـه بــاشــد تــا ابــد در کــاخ گـیـتی یاد گار
در خراسان همچو خور پرتوفشان است در زمان               فـیـض هــا گـیـرد ز فـکرش ذهن انسانی بکار
دســت بــی بـاک اجـل بگـرفـت ایـن دانــای فـحــل               مـیـچـکـد خون از درون سینه ی هــر داغــدار
در بـهــاری زنــدگـــی بـر خـانـدان درد آور اســت               زیــر خـــاک ســـرد نـمـنــاک سـیـه گیرد مزار
بـــاغ فــــردوس بـــریـــن بــــادا مــقـام ارجــمـنـد               غـــرق رحـمـت ســازدش الـطـاف ذات کــردار
مـیـکـنـد فــرخـــاری وضـفــش در دبــسـتــان ادب 
 تــا بــخــوانــد در گـلـسـتـان بیت اشعارش هــزار
 

در مراسم که به ارتباط مرحومه در خانه ی فرهنگی مولانا در ونکوور گرفته شده بود این قصیده خوانده شد.ُ

 
مولانا کبیر فرخاری
ونکوور کانادا