آرشیف

به این آواره گی درمُلکِ مردم
زخونِ دل به خود ساغرگرفتـم
*****

به جُرمِ هرگُناه، تاروزِمحشر
هزاران بارِ دیگر در گرفتــم
*****

شدم تنهابه مُلکِ بی کسیها
که تا دل ازفلانی برگرفتـــم
*****

کُجابراین دلِ صدپارۀ خویش
شراب ازساقي کوثرگرفتــم
*****

زپاتاسرتمای عقل وهوشم
برای مُرغِ دل نوکرگرفتم
*****

کنون اززنده گی بیزارگشتم
که برحلقِ گلوخنجرگرفتـــم
*****

زآغوشِ هزاران لاله وگــل
گهی داغ وگهی عنبرگرفتم
*****

به پاسِ خدمتِ یارنِ دلسوز
قلم رامؤنس وداورگرفتـم
*****

دُعای مؤمنانِ پــاک دل را
به< فضلم> ازسرِمنبرگرفتم
*****

زنزدِ<ساقي> جانانۀ خـود
<فروغِ> صلح رادربرگرفتم
*****

به پاسِ دوستی های دوباره
رهی مهرو وفاازسرگرفتــم
*****

برای دوستانِ خوش بیانم
زباغِ دل گلابِ ترگرفتــم
*****