قر یه ی زیبای ما در میا ن کو هسار

هست او را منظری با چمن و چشمه سار

کو ها یش سر بلند جلوه ای دارد چنا ن

پا یدار و پر غرور پر فراز و پر ز بار

گرم و سرد است ابها خود دوای در دها

با نمک شیر ین بود در ذ لال ا ئینه وار

پر نیان دا مان او نقش از گلها بود

کبک و قمری طوطیان هر طر ف پررد هزار

بر ستیغ قله هایزک خو ر شید را

صبح بد هد جلوه‌ای او بچشم روز گا ر

در میا ن این جنان کودک و پیر و جوان

راز دار زند گی در تنو ع چون عطا ر

قصه ها دارند بخود از صفا و از جفا

دا شته‌ها ی از قرون آنچه ما نده پا یدار

کر منج است بس کهن راز دار این وطن

استر ا باد همچنا ن نام او است ماند کار

بوده است او یا ن او جا یگاه وحشیان

آن گزستان گر ک پر طرا وت در بهار

در بلندیها ی او خا نه دارد عقا ب

چشمه سار کهنه بین در و فو رش نا م دار

لا خها ی سر بلند زان بود نظا ره گ

کوهسار دره را پیش چشم هر نظار

در گذ ر گاه ز مان چهار راهی بوده است

تا جران سییا هان زو بهر سو رهسپار

گذر .تیمو ریان غر چه ها با پهلوان

قبچاق و دیگران چون برادر در کنار

شا عران و مطر بان کر ده اند تصنیف ها

در بیان عشق خود عا شقان جا نثار

مستعد بهر حیا ت دارد او آب هوا

مر دما نش پر هنربا طبیعت خو شگوار

کا نها یش رنگرنگ پر مس تیزاب سر ب

در بقای رندگی سا حتند افزار کا ر

گشته ا باد و خراب در طی اد وار آن

هست گو یا ئی بما ران عتیق ما ند گا ر

راده و پر ور ده است او بدا ما نش بسی

لذ تی داده بما در قرون ودر عصار

تار و پود من ز اوست در هوا یش زنده‌ام

یاد او با شد بخیر آن حریم پا سدار

وه چه زیبا قر یه ایست پر ز عشق و با ضفا

در دوام زندگی عمر او باشد هزار

 

دسمبر 2010

داکتر نصیر ندا