X

آرشیف

فـصــــــــــــل انتـخــــــاب
دسامبر 30, 2014

جعفر جبرئیلی

دنبال کردن نویسنده

هــر کـه در ایـن مـمـلـکـت جـل مـی زنـد قصه از تسخیر کابل میزند
بــیـخـبـر از عـنـعــنــات مـیـهـنـی بـر سـر جـیـبـش فـقـط گـل مـیــزنـد 
در مـیـان دشــت ویــران وطــن چـهـچــه هـایـی عـیـن بـلـبـل مـیـزنـد
از اصـول مـمـلـکـت داری غـرب حـرف نـا پـخـتـه بـه زابـل مـیـزنــد
بـا هــزاران وعـدهء بـی مـحـتــوا دردو چـشــم مـردمـان زل میـزنــد
وعــده اعـمــار مـکـتـب مـی دهـد جــاده هـا را روی هـر پـل میـزنـد
آنـکـه دیـگـش چـپـه بـوده سـالـهـا بـر اجـاقـش آب غـلـغــل مـیـزنــد 
هـر کـه را مـلـت بـرهـنـه دیـده بـود بـا سـخـاوت بـر تـنش جل میزند
آنـکـه در عـمـری نـدیـده درهـمـی بـا جـهـان حـرف از تـقـابل میزند
بــا جـوانـان نـوجـوانــی مـی کـنـد رنـگ ومـش برموی شاگل میزند
بـا دیـانـت پـیـشـگـان حـرف از خـدا بـا حـریـفـان بـاده را قل میـزنـد
نیمه شب مست است ودر هنگام روز حد به پای ساقی مـل مـیـزنـد
خـنـدق و مرداب هر پس کوچه را همچو چوک شهر دل گـل مـیـزند
وعـــدهء امـحـای رشــوت می دهد تا به دست مجرمان غـل میـزنـد
چــون بــه فـکــر تـنـدرسـتـی شـمـاسـت تـیـم مـلـی کـرمـبـل میزنــد
تــک صـدایـی هـمـره خـودکـامگی است با قلم دم از تساهل میزنــد
کـشــورش را خــود کـفـا سـازد به زور تا لگد بر مال بنجل میزنــد
بـر قـطـار بـی مـسـیـر اقـتـصـاد بـا تـوان ایــن و آن هــل مـیــزنــد
از مـیــان والـیـان کـشـورش پـس کـنـد هـر کس که او شل میزنـد
بــا مـدیــران حـجـتـش گـشـتـه تـمـام حـرف تـبـدیل کم و کل میزنـد
هــر وزیـــری را کــه ضد ملت است از میان صحنه بالکل میـزنـد
روزکـــی گــر بـخـت او یـاری کـند دشت و در را گل وسنبل میزنـد 
نـکـتــهء آخـر ز مـن بــاشـد رفـیـق فـکـر مـرشـد گاه قمبل میزنـد
ایــن هـمـه وعـده بـه فـصـل انـتـخاب عاقل و فرزانه و خل میزنـد
هــر کـه را بـاور شـود ایـن حـرفها نفس خود را بر تجاهل میـزند
هــر کـسـی بـا وعــده آیــد در زمـیـن بـر خلاف تیم خود گل میزند

جعفر جبرئیلی
۱۳۸۸/۵/۲۶

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

جعفر جبرئیلی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها