آرشیف

گفتیم شب قدر بر همه شبهای سال فضیلت و برتری خاصی خود را دارد ، یکی از برتری های این شب  نزول قرآن عظیم الشان  در این شب است.
« إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ(1)وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ(2)لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ(3) تَنَزَّلُ الْمَلاَئِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ(4)سَلاَمٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5)  ویکبار دیگر در ( آیه 3 سوره دخان ) میفرماید : « إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِینَ » (ما قرآن را درشبی مبارك وگرامی نازل كردیم)
پیامبر صلی الله علیه وسلم  میفرماید :‏«من قام لیلة القدر إیماناً واحتساباً غفر له ما تقدم من ذنبه». ( رواه الجماعة إلا ابن ماجه. ‏)
«كسی كه در شب قدر براساس ایمان به خدا و امید اجر و پاداش از وی به نماز بایستد(و به عبادت مشغول شود ) گناهان گذشته او بخشیده می شود ».
بزرگترین فضیلت این شب همین است که  عبادت این یک شب، از عبادت هزار ماه، یعنی هشتاد و سه سال، بهتر است. باز برای بهتر بودن آن، حدی مقرر نیست، که چقدر بهتر است، آیا دو برابر، چهار برابر، ده برابر، صد برابر و غیره همه در این امکان دارند.
در صحیحین از حضرت ابوهریره رضی الله عنه منقول است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هر کسی که در شب قدر برای عبادت برخاست، همه گناهای گذشته او عفو می گردد. از حضرت ابن عباس روایت است که نبی اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود: تمام فرشتگان که در سدرة المنتهی اسکان یافته اند، در شب قدر همراه با جبرئیل به دنیا فرود می آیند، و هیچ مرد و زن مومن نیست که آنها را سلام نکنند، غیر از کسی که او شراب بنوشد یا گوشت خوک بخورد.
در حدیثی رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هر کسی که از خیر و برکت شب قدر محروم بماند، او کاملا محروم و بدشانس است. اما نه این برای همه حاصل می گردد و نه در تحصیل ثواب و برکات شب قدر دخلی خواهند داشت، لذا نباید به فکر آنها بود.
خوانندهٔ محترم !
مطابق نصوص شرعی و جمع بندی آیات قرآن کریم چنین استفاده می شود که «شب قدر» یکی از شبهای ماه مبارک رمضان است بنآ دساتیر شرعی  به زنده داری این ده روز آخر سفارش نموده است.
 زیرا از یک سو، قرآن می فرماید: «شهر رمضان الذی انزل فیه القران» قرآن در ماه مبارک رمضان نازل شده است. و از سوی دیگر، آیه نخست سوره مبارکه قدر «انا انزلناه فی لیلة القدر» بیانگر آنست که قرآن، در شب قدر نازل شده است. بنابراین از جمع این دو آیه شریفه، به روشنی دانسته می شود که شب قدر  در ماه مبارک رمضان واقع شده است. اما  اینکه کدام شب از شب های ماه مبارک رمضان است، به روشنی معلوم نیست.روایات که در این زمینه وجود دارند شب قدر را مردد بین این شبها دانسته اند:شب اول، شب هفدهم، شب نوزدهم،  شب بیست و یکم، شب بیست و سوم، شب بیست و هفتم و شب بیست و نهم.
بعضی از روایات بر این مطلب تاکید دارند که شب قدر در دهه آخر ماه مبارک رمضان و یکی از شبهای بیست و یکم یا بیست و سوم است.
بعضی از روایات تصریح نموده اند که شب قدر شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان  است.
از جمله در حدیثی که از حضرت بی بی عایشه رضی الله عنها روایت شده  آمده است :
 « کان إذا دخل العشر الأواخر أحیا اللیل وأیقظ أهله وشد المئزر‏» (بخاری: 2024).
«هنگامی كه ده روز آخر ماه رمضان فرا می رسید .رسول الله ص شب بیدار می ماند و خانواده اش رابیدار می كرد و سخت به عبادت مشغول می شد ».
همچنان  در مسند امام احمد و صحیح مسلم آمده: «کان یجتهد فی العشر الأواخر مالا یجتهد فی غیرها».یعنی: در دهه آخر ماه رمضان تلاش بیشتری را (در عبادت) می کردند که در دیگر روزهای سال چنین تلاشی نداشتند.
ازحضرت عایشه روایت شده است كه می فرماید :به رسول الله ص گفتم :اگر دانستم كدام شب قدر است چه بگویم ؟پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند :بگو :« اللهم انك عفو تحب العفو فاعف عنی» «پروردگارا :بی شك تو بسیار آمرزنده ای و آمرزش را دوست می داری .پس مرا بیامرز ». (موخذا : تفسیر احمد نوشته امین الدین سعیدی – سعید افغانی سوره القدر)

الحاج الدین الدین سعید ی- سعید افغانی