آرشیف

جناب عالیمقام محترم مستمند غوری و استاد و آموزگار والا مقام و والانظر «یگانه»! سلام و درود برشما باد. امید است جانجور، تندرست و شادکام باشید.
 
نوشتۀ محترم مستمند غوری که از وضعیت تاسفبار منارجام و فساد و فریبکاریها در بارۀ بازسازی آن خبر میدهد، هر انسان با احساس را متاثر میسازد. نمیتوانم بفهمم که حرص و آز، و گرداوری پول و مال، ما را به کجا میبرد. اما یک چیز ثابت است و آن اینکه اگر کسی قارون هم شود، سرانجامش زیر خاک است.
 
من نمیتوانم درک کنم که چگونه می تواند یک انسان آموزش یافته، باز سازی منار جام را وسیله ای برای حصول ثروتمندی کند و با ارزشترین چیز را که منار جام است به پول مقایسه کند. راهای دیگری نیز برای کسب پول وجود دارد. نابودی ارزشهای تاریخی و فرهنگی را نباید وسیلۀ برای گردآوری پول ساخت.
 
اینجاست که نقش و وظیفۀ دولت کارآمد در جامعه پدیدار میشود. اگر دولت که حافظ ارزشهای جامعه است، در گردابی از فساد، بیخبری، نادانی و بی تفاوتی غرق باشد، انسانها بخاطر دو روز پر کردن شکم، به هستی و ارزشهای تاریخی بشری نیز بی اعتنا و بی پروا خواهند بود.
 
اینجانب باپشتیبانی از نوشتۀ محترم مستمند غوری و نوشتۀ شما استاد یگانه، از تمام دست اندرکاران سیاست و مقامهای اداری ولایت، از تمام آنانیکه در آن ولا، رسوخ و نفوذ دارند، بطور جدی تقضا میکنم که جلو بربادی این میراث بزرگ تاریخی غوریان و جهانیان و همچنان، تمام آثار فرهنگی و تاریخی غور را بگیرند و کاری نکنند که باعث تباهی آنان شود.
بصورت کل فرهنگیان غور و صاحب رسوخان در ولایت درین زمینه هوشیار باشند که حریصان پول بجای تعمیر به تخریب آن نیاغارند. شکم را میتوان صدها بار پر کرد اما منارجام اگر تباه شد، جایش را نمیتوان پر ساخت.
 
خدا کند نوشتۀ جناب محترم مستمند غوری و محترم استاد یگانه بگوش مقامهای ذیصلاح برسد. آنان باید در ین زمینه توجه خاص مبذول دارند. هنوز که کار از کار نگذشته دست به اقدام شوند و کار امروز را به فردا مگذارند.
 
نگذارید که فساد همه گیر در افغانستان «منارجام» ما را فاسد و تباه کند.