آرشیف

علم اگر حاصل شدی بی رنج و حاصل بی تعب
خواستی چون بو علی خود را به حکمت هر کسی
 
عنایت الله جان که همصنفی تمام دوران مکتب ام بود، از همان ایام کودکی ذوق و علاقه ای هنر و خلاقیت در وجودش پدیدار بود و خوب به یاد دارم که وی را همیشه مصروف ساختن مجسمه ها، رسامی ها و اسباب بازیها بشکل خیلی ماهرانه و هنرمندانه می دیدم. خاطرات بسیار خوبی را در این دوره ای دوازده ساله با وی دارم بخصوص آرمان و آرزوی همیشگی اش که میگفت: "روزی یکی از تابلو های نقاشی ام در نمایشگاه های جهانی مقام بسیار بلند را خواهد گرفت و به قیمت بسیار گزاف فروخته خواهد شد". عنایت الله جان که از صنف چهارم مکتب، به رسامی و خوشنویسی با پنسل و قلم خودکار شروع کرد و نردبان هنر زیبا را آهسته آهسته پیمود و اکنون درجه اعلی کارشناسی اش را از رشته (هنر های زیبا دانشگاه کابل) کسب کرده است؛ من به درایت و پشتکار عنایت الله جان باور دارم و رسیدن به همان آرمان دیرینه اش را نیز بسیار نزدیک می بینم.
قابل ذکر میدانم که حمایت و تشویق بزرگان از جمله داکتر صاحب محمد ابراهیم ملکزاده، حاجی صاحب عبدالقدیر علم و حاجی صاحب محمد قاسم خان علم، تاثیر ارزنده در موفقیت های پی هم اکثیریت ما جوانان، بخصوص عنایت الله داشته است.
حالا وقتی برادر زاده ام عنایت الله جان «علم» را در لباس ابو علی سینای بلخی دیدم خیلی خرسند گردیدم و فراغت اش را از صمیم قلب، در قدم نخست برای خودش و پدر بزرگوارش الحاج محمد قاسم خان علم، و سایر اعضای فامیل مان تبریک و تهنیت عرض نموده، از خداوند متعال برایش کامیابی های روز افزون در تمام امورات زندگی خواهانم. از اینکه عضو کوچکی از این خانواده بزرگ و علم دوست هستم به خودم میبالم و برای تمامی اعضای خانواده ام، در هرجایی زندگی میکنند مدارج بلند افتخار و عزت را خواهانم.

و من الله توفیق.
ناصر علم