آرشیف

کاش بادیدۀگریانِ پُرازغرقۀ خـــــــون
سیلِ درهمشکنِ،خانۀ صیادشـــــــــوم

کاش میشدکه من واین دلِ صدپاره دمـی
فارغ ازجورِ تو،ای شوخِ پریزاد شـوم

کاش میشدکه به کُنجِ قفسِ سینۀ تـــو
خاکِ پای جرس وناله وفریاد شــــوم

کاش میشدبدرِ خانۀ یارانِ شهیــــــد
مرهمِ زخمِ دلِ،هردلِ ناشادشـــــــوم

کاش مانندِتو،ای< فضلِ >الَهـي روزی
گُلِ خوشبوبجهان،همچوتو اُستادشـوم

کاش میشدکه ازین کشورِ بیگانه دمــی
غمشریکِ دلِ بشکستۀ< دهزاد>شـــــوم

کاش میشدکه درآغوشِ دلِ پُــــــردردم
وقتِ جانکندنِ خود،لحظۀدل شادشــوم

کاش میشدکه نمیشدخبرازمرگـــم یــار
که مبادا سببِ شادي کمزاد شــــــوم