آرشیف

2015-11-24

جمشید زمانی"الف هه"

غزلی در وصف یار

خواهم بسرایم غزلی ناب برایت
در وصف قد و قامت دلجوی و رسایت
دیوانه شدم مصرع اول (نتمامید)
ای شعر و غزل ها خودم باد فدایت
در وصف دو چشمت غزلم هیچ که شاید
این مثنوی من بکشد پا به سرایت
ابروی تو با مصرع شعرم که شبیه بود
دیوانه کننده است کمی طرز لقایت
پیچیده بود شعر من و زولف تو اما
تا دل چه کند در حرم لطف دعایت
باری اگر این شعر مرا خوب بخوانی
هرگز نکنم من بخدا باز رهایت
×

پ ن: سروده شده در ۵/۷/۱۳۹۴