آرشیف

احزاب سیاسی یکی از پدیده های است که تعریف واحدی ازآن وجود نداردشاید این امرناشی ازابهام در کارکرد آن باشد ازمیان تعریف های مختلفی که به یک حزب سیاسی داده شده تعریف ذیل را میتوان جامع دانست :"حزب عبارت از یک گروه ازافرادی که دارای ظرفیت فکری باشندگرد هم آمده و دارای همسوئی سیاسی ,به اساس اصول ,برنامه ها , استراتیژی وخط مش های مشترک دردرون یک سازمان مشخص به منظوررسیدن به اهداف مشترک فعالیت میکنند ".روش یک حزب مخالف حکومت تنها وتنها برای بدست آوردن قوه وقدرت سیاسی دریک کشورنیست بل احزاب در فعالیت های مانند پژوهشهای آموزشی جامعه, مشارکت درفعالیت های انتخاباتی واعتراض درسیاست های حکومت که مطابق به خواسته های جامعه نمی باشد سهم فعال داشته ودرمقابل ارائه طرح استراتیژی بدیل دربخش سیاسی, اقتصادی واجتماعی را برای حکومت برسراقتدارپیشنهاد میکند, حزب وسیله ارتباط بین دولت وملت است,احزاب درشکل دادن به خواسته های سیاسی ملت برنامه های سیاسی روشن دارد.یک حزب سعی دارد که اعضای آن بطور کل از بافت اجتماعی سرتاسری کشوربطورمتوازن نمایندگی کند بطورعموم احزاب برنامه های کاری خودرا زیرعنوان منفعت عامه ابرازوپروگرام های خودرا در راه تامین منافع عمومی ارائه میکنند ومیکوشندبرنامه های سیاسی ,اجتماعی واقتصادی رابرای همه طبقات جامعه در نظر گرفته به مرحله اجرا گزارند. وبرای تاٌمین هزینه خویش درمبارزات انتخابی ازسهمیه ائی که دولت برای هرحزب تعین میکندوهمچنان توسط موسسات ملی ونهاد های اقتصادی همان کشورکمک مالی میشوندوکمک های که احزاب برای فعالیت های انتخابی حاصل میکنند با ئیست شفاف وقابل فهم باشد.آگاهان سیاسی را عقیده برآن است که دیموکراسی چیزی جز رقابت حزبی نیست وانتخابات بدون رقابت آزاد وسالم معنی ومفهوم خودراازدست میدهد. دریک نظام پارلمانی یک حزب توسط نمایندگان اش درمجلس شورانمایندگی میکند ورهبرحزب درعین زمان به عنوان رهبراعضای حزبی درمجلس انجام وظیفه میکند ودر نظام های انتخاباتی نوع نظام عامل اساسی در تعین نوع نظام سیاسی احزاب هر کشور است . 
درافغانستان احزاب به شکل سازمان یافته که فوقاً ذکرشد درمرحله ابتدائی آن قرارداردکه هنوز رول مهم وبرجسته درساختارسیاسی کشوربازی کرده نمی توانند وحکومت آقای کرزی هم به نوبه خود در تشویق وتوسعه احزاب در افغانستان کم کاری ها ومشکلات زیادی را ایجاد نمود واز جانب دیگرهنوزمردم ما پخته گی سیاسی ندارند ومزایای سیاسی واجتماعی احزاب طوری که شاید وباید توسط رسانه های دیداری وچاپی تبلیغ وروشنگری نشده واحزاب نوپاه درمراکزکشورفعالیت محدودرا شروع نموده اند ولی بطور گسترده درولایات کشوردفاتر فعال که نمایندگی ازاحزاب کند تقریباً وجود ندارد.ویک تعداداحزاب کوچک که درافغانستان تشکیل شده رهبری ورهنمائی آن توسط یک شخص ویا یک گروپ محدودبه منظورتامین منافع شخصی پایه گذاری شده واین احزاب به یقین چانس آنرا ندارند که درانتخابات سرتاسری کشور برنده شوند ونه ازاعتماد سرتاسری برخورداراستند ولی سعی دارند که با زدوبند های سیاسی با گروپ های دیگربه منظورمنفعت طلبی سوئ استفاده کنند وآگاهان سیاسی به این نظراند که این گونه احزاب زیادتر صبغه قومی وپیوند های قبیلوی را دنبال میکنند وامکان آنهم میرود که تحت نفوذ وسوء استفاده کشورهای خارجی قرارداشته باشند. 
اکثر نامزدان ریاست جمهوری زورمندانی اند که ازیک قوم معین نمایندگی دارند وقوم وی ازاین شخص حمایه سیاسی میکند ولست ازاشخاصی را که یکی از پیش شرط ها برای کاندید شدن درانتخابات ریاست جمهوری تعین شده است شاید اکثراسامی این لست ازهمان قوم جمع آوری شده باشد وحزب وی را قوم وقبیله وی تشکیل میدهد نه اینکه با یک برنامه وسیع سیاسی که هدف آن اتحاد ملی ,آشتی ملی و پشنهادات به منظورحل معضله های اجتماعی ,اقتصادی کشوررا رائه کند و خط المش سیاسی واهداف خودرا درکدام رسانه های ملی قطعاً نشرنکرده اند ومزید برآن تا اکنون که هنوز فعالیت های انتخاباتی به کاندیدات ریاست جمهوری اجازه داده نشده ولی یک یا چند کاندید معلوم الحال پیش دستی نموده و قبل از وقت با یک دیده دارائی خاص شروع به تحقیر, مذمت وتعرض به شخصیت یک کاندید رقیب خویش نمودند وبا کنایه های خیلی تنگ نظرانه و با یک ادبیات سرکوچه حمله به رقیب خویش نمودند ازهمین اکنون سعی دارند که برای برهم زدن انتخابات رقابت های انتخاباتی بطور شفاف به رقابت های قومی وزبانی تبدیل کنند که این امراهداف اهریمنی ,نا ناپختگی سیاسی و نارسائی شخصی کاندید را نشان میدهد .
یک عده ائی از زورمندان وکرسی نشینان حزبی را که بطورفوری وضروری به منظوراین انتخابات تشکیل داده اند همان نظریات قومی وقبیله گرائی خویش را درچوکات حزبی خویش تبارزمیدهند ودرکمپاین انتخاباتی دستیاران ومعاونین خویش را گرچه ازاقوام دیگربه منظوراغوا نمودن ملت بیچاره انتخاب کرده اند ولی اگرکاندیت متذکره درانتخابات برنده گردید بازهم همان سطیره قومی خویش را به پیش خواهد برد واگر روش سیاسی وی با مخالفت معاونین اش روبرو گردید وی به بسیارراحتی میتواند که درانتخاب معاونین خویش تجدید نظرودرعوض شخص دیگررا که همسوئی با اهداف قبیله گرائی وبافت سنتی وی داشته باشد برگزیند.(1)
به هر حال مردم با یک نوع بیم وامید بسوی انتخابات آینده کشورنگریسته و بسیارمحتاطانه انتظار دارند که یک انتخابات شفاف وبدون کدام واقعات تروریستی , جنجال وخون ریزی درکشوربرگزارشود که منجربه بهبود شرایط درهم وبرهم فعلی کشوروقناعت مردم را تا اندازه ائی حاصل نماید ما امید واریم که فعالان احزاب حوصله و تحمل پذیرش جریان های مختلف را داشته ومفهوم واقعی یک حزب را درک کرده باشند . 

1– داکتر سخی اشرف زی سید کاغذ " تعدد احزاب تخته خیز سیاسی است نه اجماع ملی " که در ویپ سایت های کشور به نشررسیده.