آرشیف

جلو ء عید به حسن مهء نو د یـد م دو ش
 شادی وهلهله ء عید رسید گوش بگو ش
 
مطرب شهر نوا ی  همگا  نی  بنو ا خت
مرغ شبرابه هوابود همه رقص وخروش
 
مو منا ن رازفیوض رمضان و طاعــــت
 مژدهء لطف خداداد به هرگــوش سرو ش
 
مرد م شهر بیا را ست  درو خا نه خو یش
دشمن ودوست نگــردرمسجد, دوشـا دوش
 
کودکان جامهء نـوکرده بتن شــاد و خــرم
بکفش بسته حنا دخـــترکی زربف پــــوش

گـرد نفــرت  تـو بکــن پاک ز آئینه ء دل
کوش تاشادشود هردلی ای صاحب هو ش
                                 
منشین بی خبراز حال غــریبــان و طـــن
گیر اطفــا ل یتیــم بهـــر صفا در آغو ش
 
  مبــــر از یاد(عزیزه) عــید بشکسته دلان
که فتا د ه بوطن عدهء بی خورد و نــو ش