X

آرشیف

عشق پـنهـان
دسامبر 11, 2014

عبدالغفور غوری

دنبال کردن نویسنده

مشعـل و شـمع فـر و ز ا نـم کـه چـشمـا ن تـو بـو د
غـا ر ت جـا نـم هـمـیـشـه ز لــف پـیـچـا ن تـو بـو د

مـیــز د م خـو د ر ا بـه آ تـش تا بگــیــر م کـا م د ل
هــمـچــو پـر و ا نـه تـنـم د ر نا ر ســو ز ا ن تـو بـو د

مـن چـو قـو غ د ا غ د ا یـم ز یـر خـا کـستـر بـو د م
آ تـشِ قــلــبـم ز شـو ر و عــشـق پــنـهـا ن تـو بـو د

سـینه ا م د ا غا ن همیش چو ن لا له ها ی د ا غـد ا ر
مـر غ د ل ا نـد ر قـفس د ا یم غـز لـخـو ا ن تـو بو د

کـو ه غـم بر د و ش مـن بـو د و غـمـت سـر با ر مـن
ر وح من د ر خو ا ب و بـیـد ا ر ی پـر یشا ن تو بو د

د ر د و ر نج و محـنـت ا ت بو د هـمسفر هـمـر ا ه من
سیـل ا شکم جا ر ی هـر لحـظـه ز هـجـر ا ن تـو بـو د

د ر مـیـا ن بـحـر و د ر یا چـو ن صـد ف پا لـیـد مـت
تن به د ر یا غر ق و بر سرمو ج و طو فا ن تو بو د

بـستـرِ د ر یـا و بـحـر ا یـنجـا پـر ا ز حـو ر و پـر ی
بستـرِ مـن خـا لی ا ز جسـم چـو مـر جـا ن ت¬و بـو د

ا یکه ر فـ¬تی ا ز بـر م چـو ن پا یـه و ا بـر بهـا ر
سبـز ه ز ا ر تـشـنـه ا م محــتـا ج با ر ا ن تـو بـو د

(غو ر ی) میسو ز د بـه یـا د لحظهْ کرد یم و د ا ع
هـمچـو مر و ا ر یـد ا شکهـا د ر گـر یبا ن تو بو د

کشو ر ما نـتـنـیگــر و
26.07.2013
عبدالغفور (غوری)

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبدالغفور غوری

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها