آرشیف

تاکی بود این گرگان، ارباب دیار مــــــا؟
پاشند ،نمک هردم در قلب فـــــــگار ما
 
در رنگ شفق خندد، این چهره معصومت
جا کرده دوصد جاسوس ،در متن قطارمــا
 
یارب چه شود آخر این بازی گرگ وسگ؟
مردم به پلنگ گیری،گنجشکه شــــکارما
 
خندیده بسی عالم، درفــــــکر وفغـــان ما
ریختند زشرق وغرب ،از بهر نثـــار ما
 
این بخت که ماداریم ، شاید دراین بازی
در دست رقیب افتد این دور قمـــــار ما
 
بیهوده به فکر خویش از پشت تصور ها
در دین وزبان افتند این قوم وتبـــــــار ما
 
در مجلس بدمستان ،در محضر خودبازان

رقصیده زسر تا پا ،این تازه نــــــگار ما