آرشیف

ای میهنِ عزیز نمی دانم از کُجا
مرهم به داغِ سینۀ بریانت آورم

بهرِ علاجِ سینۀ صد پاره ات وطن
صلح و صفا به کُلبۀ ویرانت آورم

کاش ای وطن بقیمتِ جانم تُرا دمي
بیرون ازاین کشاکشِ دورانت آورم

لیکن بجانِ دشمنِ بیگانه ات هنوز
صد رستمِ دیگر ز سمنگانت آورم

واپس بباغ وگلشن ودشت و دیارِتو
آن بُلبُلانِ مستِ غزلخوانت آورم

مادر براي بوسیدنِ خاکِ پاي تو 
جان را بکف گرفته بقربانت آورم

(از دفترِ چکامۀ شرینِ ( شادکام
«یکدشت لاله چیده بدامانت آورم»

مُرغِ دلِ شکستۀ بیدست و پاي خویش
از لا بلاي سینه به فرمانت آورم

همراي مسعودي و فروغ و ثنا وطن
پیغامِ صلح را به گلستانت آورم

فرخاري گرنرفت به همرای من،وطن
راعي دل شکسته به پُرسانت آورم