X

آرشیف

صـــــدای وطــــــــــــن
دسامبر 28, 2014

نجیب بهروش

دنبال کردن نویسنده

کـس نـشـد عـقـــده گـشـــای مـشـکــل کـــارم هـنـوز
 هـــــــر زعـیمــی مـی شـــــود اسـبـاب آزارم هـنـوز
عـالـمــــــی در روشـنـی از آفـتاب مـعـــــــــــــرفـت
مـن ز ابـر جـهـل و غـفــلــت در شــب تـارم هـنـوز
جـــای آبـادی و اســتــــــقـــلال و آزادی نـگـــــــــر
مـن اســیــر پـنـجـــــــــــــــۀ بـیــداد اغـیــارم هـنوز
غـیـرت و مـردانـگـی و هـمـت و نـنـگـت کـجـاسـت
ای کــه می بـیـنی بـه حـال و خـسـتـه و زارم هـنـوز
خــوب مـــی دانـــی کــه مـن مـام نـیـاکـــــــان تـوام
لـیـک انـدر ســــر نـداری فـکــــــر تـیـمـارم هـنـوز
جـای آنـکــه عــــــزتـم را پـاس داری در جـهــــــان
مـیـکـنـی از کـودنـی در دیـده هـــــا خــوارم هـنـوز
خـنـجـــــر دشـمــن فـــــرو تـا مـیـرود در سـیـنـه ام
تـو نـمـک پـاشـی کـنـی بـر قـلـب افـگــــــارم هـنـوز
از خـیـانـت هـــا و پـسـتـــــی و رذالــت هـــــای تـو
زرد مـیـبـاشـد بـه گـیـتـی رنـگ رخـســــارم هـنـوز
اخـتـیــارم را بـدســـــت غـیــر بـســـپـردی خـطـــــا
پـاره گـــــردد از جـفــــــایـت دامـن عــــارم هـنـوز
مـی کـنـم نـفـــریـن تـرا ای خـائن مـیـهــن فــــروش
ســـوی حــق بـالا هـمــــی دســت دعــا دارم هـنـوز
مــــی زدایـم لـکـــــــۀ نـنـگ تـرا از دامـنــــــــــــــم
بـهــــــر حـفـظ نـام و نـنـگـم سـخـت بـیـدارم هـنـوز
بـا هـمـــه افـتادگـــی و خــواری و بـیچـــــارگـــــی
از شــراب نـاب هـمـت مـسـت و ســرشـارم هـنـوز
روز را در چـشــم دشــمـن تـیـره گــردانـم بـه زور
هـیـچ بـدخـواه را نـبـاشــــد تـاب پـیـکــــارم هـنـوز
 
نجیب بهروش
ونکوور کانادا
می  2011

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نجیب بهروش

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها