آرشیف

«طنز سیاسی»

آن بچه ی نِیمه سال، آن جوان سِی وسِه سال،  آن گپ دیده ی جمهوریت بیست سال،  آن سخن گوی حلقه که گویند خویش واقارب یاور است؛ الشیخ المقاومت وخلیفه  فهیم دشتی،  صبغت الله کم قِیل وقال،  آورده اند به اثر کشمکش های ذات البینی وبگو مگو های فامیلی از مقام ناز ونشسته شان سبک دوش وبه نیش گیر فیس بوکی، رهسپار شدندی . 

گویند روزی احمد مسعود بیست هفت ساله بود وبا صبغتِ کم قیل وقال، هم صنفی بودندی، در انگلیس آشنا شدندی وبا احمد ولی «خسرش»  هم نشین کردندی؛ زین سبب مقاومت تشکیل شد وصبغت کم قیل وقال را سخن  گوی کدندی.

در گیر وبار وطن،  الشیخ صبغت کم قیل وقال، به مدت یک سنه و یک سال، سخنگوی بوده ودر نهایت به اثر کشمکش های فامیلی بادار شان استعفا کردندی. کاتب هزاره در کتاب «سراج التواریخ» آورده اند:« انحصار گرایی پدیده ناف کَن است وگریز ازآن نیک پندار… » گویند صبغتِ کم قیل وقال  این مقوله را در ذهن آورده اند وبا کمال دو دلی و نامیلی  استعفا کردندی. 

عالمان فرموده اند: لطف خدا بالای بچه ی کم قیل وقال شدندی وبدون امرِ شیخ شان وخلیفه شان استعفا کردندی. قدمش بسوی گندم های گندم گون رود وراه ی کم از آفت وهلاکت یافتندی. 

شیخ المسلمین والکافرین« روزنامه هشت صبح» نقل نموده اند:  صبغت را احمدی گویند واحمدی  به خاطر خود خواهی فامیل مسعود خیل، بی خانه وبی روز شدندی، الله مرحمت اش کناد واوغان ستان خانه پدری اش باد!. 

روایتِ شیون شرق