آرشیف

به اساس فیصلۀ نماینده گان مردم در لوی جرگۀ سال روان ، وفرمان ریس دولت، شورای عالی صلح در کشور تاسیس گردید تابتواند راهای حل برای مشکلات تحمل ناپذیر که همه روزه دامنگیر هر فرد افغان است جستجو نموده وبه جنگ (9 ) ساله طالبان با دولت ، که عمده ترین عامل بد بختی وتباهی برای ملت غم دیده ورنج کشیده افغانستان عنوان شده پایان دهد.

روی همرفته مردم افغانستان بی صبرانه نتیجۀ کار شورای عالی صلح را انتظار کشیده وچشم امید خود را به روزی دوخته اند که بواسطۀ فعالیت شورای مذ کور، وطن ازین در گیریهای تباه کن وخشونت های گیریه آور نجات یافته وفضای برادری ، صلح وصمیمیت به وجود آید.

اما اینکه تا چی حد شورای مذ کور به اهداف خود دست خواهد یافت ؟  سوالی  است که پاسخ آن را گذشت زمان به مردم افغانستان خواهد داد   وفیصله قبلی در خصوص این موضوع فیصلۀ بدون مورد خواهد بود.

زیرا از یک سو طالبان تاهنوز در نشست وعدم نشست با اعضای شورای صلح ، تبصرۀ نکرده اند که از جانب مقامات عالی رتبۀ شان اظهار شده باشد ونظریۀ رهبری طالبان را انعکاس دهد. بلکه گفتگو با افراد صورت گرفته که در سطوح پایین قرار دارند.

بناءً پاسخ مثبت افراد کوچک طالبان که سران شان آنها را حتی بعنوان طالب هم نمی شناسند ، تاثیر در جنگ افغانستان نداشته واگر از عینک حقیقت نظاره شود طنز وارانه خواهد بود .

از سوی دیگر انتخاب پرو فیسور برهان الدین " ربانی " بحیث ریس شورای عالی صلح  نیز  روند صلح را کند تر میسازد ، زیرا که آقای ربانی در( طی سالیان سلطۀ جابرانۀ طالبان در کشور)  یگانه رقیب سرسخت آنان بوده  وهیچ گاه به خواستهای آنها پاسخ مثبت نداد

ازینرو طالبان حدس خواهند زد که موصوف ( ربانی )  بار دیگر نیز به کوچک ترین خواست آنها دل چسپی نشان دهد.