آرشیف

2014-11-17

مولانا کبیر فرخاری

شهر دل
 

از راست به چپ : جناب  ثنا، جناب فرخاری و جناب  عثمانی

از راست به چپ : جناب  ثنا، جناب فرخاری و جناب  عثمانی

 

روز یکشنبه ،نهم اکتوبر 2011 شعرأ هرکدام مولانا (فرخاری)، اسحق (ثنا) ،انجنیر یونس (عثمانی) و داکتر عزیز (فاریابی ) درمنزل  عزیز فاریابی در شهر وانکوور کانادا نشستی دوستانه داشتند. ایشان غزلی مشترکی را بمثابه نشانۀ  آن  نشست یکجا باهم  سرودند که تقدیم دوستان میگردد.

 
داکتر عزیز فاریابی

داکتر عزیز فاریابی

بیا شیرین  به شهر دل  که افکار صفا دارد 

درین وادی  دل عاشق  سخن ها از وفا  دارد .

اگر خواهی نظر افگن به باغ و گلستان اینجا

درخت آرزو هایش گلاب و میوه ها دارد .

که هر برگش سخن گوید ز گلبرگ و بهار خود 

که این گل غنچه ها  رازی دو عالم را بما دارد .


 

انجنیر یونس عثمانی

انجنیر یونس عثمانی

 مرا  بگذار   ای طبیب  غافل ز درد من 

که زخم دل  زتیر مژگان کی دوا دارد .

 

زمستی راز خویشتن گفت برمن  صبا روزی 

که غنچه  در بستر باغ یک صد  ادا  دارد .

 

برگ گل بوی خویش پیچیده است در نقاب رنگ 

که  طفل نوزادش زباغبان  شرم و حیا  دارد .

 

یک  نیستان ناله در سینه ام پیچیده است 

هر  نفس آید  برون قوت صد  نوا دارد .

 


محمد اسحاق  ثنا

محمد اسحاق  ثنا

اسیر پنجه ی  زور افگن دشمن شود صیاد 

ترحم  نیست برصید عجب رسم جفا دارد .

شوم خاک رهی آن رادمردی ، کز رهی الفت 

برای خدمت  مردم  زجان و دل  وفا  دارد .

رسد کارم به رسوایی ، برد فکر و خرد از سر 

بت  نا مهربان  من  چینین  ناز  و ادا  دارد .


 مولانا عبدالکبیر فرخاری
مولانا عبدالکبیر فرخاری 

بنازم  پنجه زور  آوران   روز بیداری 

شرنگ  تلخ  رسوایی بکام  اغنیأ دارد .

 

"عزیز"نازنین   من  نوا   از دل کشد  دایم 

بگوش دل ز صدق خود صدای آشنا دارد .

گره بگشاید از فکرم ز نظم دلکش حافظ 

غبار راه فردوسی به چشمم توتیا  دارد .

 

 شهر وانکوور   کانادا

11-اکتوبر-2011


 

شهر دل 

بیا شیرین  به شهر دل  که افکار صفا دارد 

درین وادی  دل عاشق  سخن ها از وفا  دارد .

اگر خواهی نظر افگن به باغ و گلستان اینجا

درخت آرزو هایش گلاب و میوه ها دارد .

 

که هر برگش سخن گوید ز گلبرگ و بهار خود 

که این گل غنچه ها  رازی دو عالم را بما دارد .

 

مرا  بگذار   ای طبیب  غافل ز درد من 

که زخم دل  زتیر مژگان کی دوا دارد .

 

زمستی راز خویشتن گفت برمن  صبا روزی 

که غنچه  در بستر باغ یک صد  ادا  دارد .

برگ گل بوی خویش پیچیده است در نقاب رنگ 

که  طفل نوزادش زباغبان  شرم و حیا  دارد .

 

یک  نیستان ناله در سینه ام پیچیده است 

هر  نفس آید  برون قوت صد  نوا دارد .

اسیر پنجه ی  زور افگن دشمن شود صیاد 

ترحم  نیست برصید عجب رسم جفا دارد .

 

شوم خاک رهی آن رادمردی ، کز رهی الفت 

برای خدمت  مردم  زجان و دل  وفا  دارد .

 

رسد کارم به رسوایی ، برد فکر و خرد از سر 

بت  نا مهربان  من  چینین  ناز  و ادا  دارد .

 بنازم  پنجه زور  آوران   روز بیداری 

شرنگ  تلخ  رسوایی بکام  اغنیأ دارد .

 

"عزیز"نازنین   من  نوا   از دل کشد  دایم 

بگوش دل ز صدق خود صدای آشنا دارد .

 

گره بگشاید از فکرم ز نظم دلکش حافظ 

غبار راه فردوسی به چشمم توتیا  دارد .

 

 شهر وانکوور   کانادا

11-اکتوبر-2011