آرشیف

2014-11-17

مولانا کبیر فرخاری

شهادت نــــــــوری

 
مرده به ظلمت سرشت دست برخنجر همـــــی            دسته ی جلاد وخون آشام واستمگــر همــــی
بسته به دستی که دارد تیغ عریان در بغــــــــل            تانریزد خون چون (نوری) به هر معبرهمــی
دیو وحشی درشب تاریک برجست ازنهـــــفت            ازدرخت معرفت ببرید شاخ تـــــر همـــــــــی
تیره دل درشام تارافــــــــسرد با تیــــغ جفــــــا            سینه ی پرازخیالات هنرپـــــرور همــــــــــی
اهل دانش را سپند آسا به رنــــــج و التهـــــاب            سوختند بیمایگان درکاسه ی مجمـــر همــــی
گور تاریک است گیتی این زمان اهــــــل ادب            ازسپهر روشنی افتیده یک اختر همــــــــــــی
اززمان سلطــــــه ی ابــــنای دزد و نابکــــــار           هیچ جانی را نگیرد قاضی برکیفر همــــــــــی
کشوری کورا نباشد پاسبـــــان از بـــی ســری            هرکه دارد گنجها در سینه بازد سر همـــــــی
سخت درخواب است درامواج طوفان خیزبحر            ناخدای کشتی بی باد و بی لنگـــــر همــــــــی
رهبری کورا نباشد هرسخن ســـرب مــــــذاب            ازدهانش میبراید باد گوز خــــــــر همــــــــی
گرمسلمانی همین باشد که میـــبـینم به شهــــــر           میشود مسلم زبون پنجه ی کافـــــر همـــــی
حامد (نوری) زاستبداد دوران خــــورده تــــیر            حامد (کرزی) به راحت خفته دربسترهمــــی
گلبن باغ ادب پژمــــرده ازبــــــاد سمـــــــــوم             داد بردست ستم گلبرگ و بارو بر همـــــــی
درمقام رزم وپیکارش (چـــــراغ) آیینـــــه دار            بی سپه سالار خاموش است این سنگر همـی
زندگانی را به اورنگ سخن فرمــــــــــان روا            چون سکندر تاجدار عرصه ی کشور همــــی
کی بمیرد درزمان ها آنکه دارد نام نیـــــــــک            نام او بادا گرامی، ثبت هـــردفـــتر همـــــــی
واژه هارا میکشد دررشته چون الماس نـــــاب            خوشه ی قندیل گردون میبرد دربر همـــــی
هرسخن بیرون جهد ازکام این مرد خبیـــــــــر            میشود برگوش جان گوشواره چون گوهرهمی
نام آن جاوید میمــــــــاند به اوراق زمـــــــــان             بال بکشاید هما هرجا به بـــــــــام در همــــی
درخزان داردگرامی خاطرش ســــــــرو روان            هربهار آیینه دارش لاله ی احمــــــر همـــــی
واغفرالله له ایزد به پـــــــاس لـــــطف خـــــود             سرفرازآید به روز وحشت محشر همــــــــی
درحریم تونمیشاید که باشــــــد تشنــــه لــــــب             جام لبریزش بده از برکه ی کوثر همـــــــــی
خواهدش (فرخاری) ازدرگاه آن بی چون وچند
کوس عزت را نوازد نزد پیغمـــــــبر همــــــی
 
مولانا عبدالکبیر (فرخاری)
ونکوور، کانادا