آرشیف

2020-6-16

علم عبدالقدیر

شفا فیت وسرعت در مذاکرات صلح
 
 
سرعت در مذاکرات صلح یعنی سرعت توقف جنگ وخون ریزی.طولانی ساختن مذاکرات یعنی طولانی ساختن جنگ.
بخاطر توقف سریعتر جنگ وخونریزی بهتر است دولت افغانستان بطور خاص شورائی عالی صلح بجای نماینده های اقوام وگروه ها فقط یک گروپ هفت نفری از شخصیت های نخبه ،با تجربه که تعریف جنگ وصلح را میدانند و از اوضاع اجتماعی وامنیتی افغانستان هم شناخت کامل داشته باشند را به مذاکرات صلح بفرستد تا در قدام اول روی اصول ذیل بحث وتوافق شود. وبعدا مسئله را با نمایندگان همه مردم شریک سازد نمایندگان در پارلمان ویا شورائی ملی است کا فیست دیگر لزومی ندارد ، اربابان وپسران شانرا بنام نماینده قوم ومنطقه وارد این بازی پیجیده سازند.
هیئت مذاکره  کننده بایست در قدم نخست روی چوکات واصولیت ها ی ذیل بحث کنند.
1- دلائل وانگیزه های جنگ وخشونت مشخص شود.
2- هدف طرفین از صلح چیست؟
3- شرائط طرفین در جهت رسیدن به صلح دایمی چیست.؟
4- نکات مشترک ومسائل متنازع فیه چیست؟
5- صلح را در پرتو کدام اصل ویا فورمول آغاز میکنند؟  عناصر مؤثر در صلح داخلی خواهد بود ویا خارجی؟
6- چه نیروی میتواند صلح افغانستان را تضمین کند؟ خود افغانها یا جامعه جهانی ویا سازمان کشور های اسلامی.
7- اگر طالبان بر حقا نیت موضع خود تا کید کند ویا ادعای شریعیت واسلامیت را داشته باشند این مسئله را علمائی دینی کدام کشور های اسلامی  شر عا بر رسی و فیصله کند که مورد قناعت طرفین واقع گردد.
هیئت دولت بعد از گرفتن نظریات مخالفین به سرعت تمام مردم افغانستان را در جریان بگذارد و موضوع را در نشست مشترک شورائی ملی وکا بینه دولت مطرح ویک طرح جامع ومتفق علیه را در مذاکرات بعدی پیشکش کنند.
مبهم ساختن پروسه، طولانی ساختن مذاکرات، نمایش حوصله وتحمل از بی کفا یتی ویا ریا کاری در حقیقت بی اعتنائی به خونهای است که هر روز می ریزد .
کاهش کمیت وافزایش ما هیت: هر چند حکومت های افغانستان از بیست سال به این سو هیچ گاهی حکومت داری نکرده اند نسبت نداشتن پشتوانه مردمی همیشه با وزش هر بادی لرزیده اند وبه هر سازی رقصیده اند تا برای خود پارت وگروپ وحامی دست وپا کنند که روش در بازی های سیاسی بیرون از حلقه حکومت خیلی مضحک به نظر میرسد.حکومت افغانستان بخاطر نشان دادن ابوهت وشان یک نظام و به ثمر رساندن مذاکرات  باید در قدم نخست به حریف های پیام دولت داری بفرستد نه  نماینده های قبائل که منتظر گر فتن امتیاز از هرکس وه باشد هستند.
دولت افغانستان وشورائی عالی صلح باید تعداد پنج ویا هفت نفر با شخصیت وبا دانش را نزد مخالفین بفرستد تا دیدگاه های ایشان را بصورت درست بشوند وتحلیل کند ویا هم قدرت پیشبینی ومغز خوانی را داشته باشند تا بدانند حریف چقدر صادق است وبه چه وقت کشی میکند.
اگر مذاکرات صلح  به بست زد؟
بعد از سفر خلیل زاد به پا کستان سران نظامی پاکستان سر زده وارد کابل شده با رئیس جمهور ورئیس شورائی عالی صلح هرچه گفتند ظاهرا به سرعت رهائی زندا نیان طالبان انجا مید، ازین برآیند فهمیده میشود که هدف نماینده آمریکا  شاید این باشد تا با عملی ساختن وعده هایش بعدا  طالبان را زیر فشار قرار دهد تا وعده های شانرا عملی نمایند که گام نخست آغاز مذاکرات بین الافغانی جهت ساختن حکومت بر آمده ازین مذاکرات است.به دنبال فرمان مجد ارگ ریاست جمهوری افغانستان مبنی بر رهائی دو هزار طالب دیگر از زندانهای افغانستان حالا زمزمه های بر گزاری مذاکرات بین الافغانی در دوحه بر سر زبانهاست.آغازیکه تا هنوز از طرف طالبان به شدت رد شده بود.حالا هم دو مسئله  قابل پیشبینی است اینکه طالبان به مشروعیت نظام سیاسی افغانستان تن دهند ومسئولیت شعار های قبلی را که میگفتند حکومت افغانستان نا مشروع است وآنرا برسمیت نمیشنا سیم باید بپذیرند ویا اینکه پاسخ دهند چه تحولی باعث شد تا نماینده حکومت کابل جهت مشروع مذاکره باشند.
احتمال بن بست: شایعات بگوش میرسد که گروه مسلح بنام طالبان ساخته شده تا  علیه موافقت نامه دوحه دست به بغاوت بزنند وشعار ادامه جنگ را زیر عنوان ولایت سر دهند گو اینکه آغاز مذاکرات از اول یک خدعه بوده تا زندانیان طالب از بند رها شوند وبعد با قوت بیشتر در مقابل حکومت کابل بجنگند..درین صورت شاید گروه از طالبان از نمایندگان سیاسی شان در قطر سلب اعتماد ویا سلب صلاحیت کنند وبا چهره دیگر به جنگ افروزی ادامه دهند…والله اعلم بالصواب.