آرشیف

 

شکر نعمت نعمتت افزون کند        کبر آن از کفت بیرون کند

 

نعمت های خداوند مجموعه از احتیاجات است که ما درجستجوی پیداکردن وبدست آوردن آن هستیم وخداوند مارا یاری میکند تا آسان ویامشکل نعمت های مختلف را بدست آوریم خداوند برای بقای حیات بنده گان خود نعمت های گوناگونی آفریده است که هرکدام ازآن مزه ولذت جداگانه  داشته وبس با ارزش ودارای حکمت میباشند.   پس لازم وشایسته است تا ما از خالق یکتا بخاطر ارزانی این نعمتا ها تشکر کنیم واز ایشان سپاس گذار باشیم درین زمان اگر کسی از یک آدم چیزی دریافت میکند ممنون میشود وقدرعزت آنرا بجای میکند وبا ایشان محبت وهمدردی مینماید در حالیکه باید از احسان دایم خداوندی متشکر باشیم وبیشتر ازهمه ستایش لایق خداوند است  وبعدازآن میتوانیم از بندهگانش نیز سپاس نماییم. فراموش نباید کرد که  ما بنده گان خدا از کردار واعمال یکدیگر هر وقت سپاس واحترام میداریم ولی کمتر دیده شده که شکر از نعمات خدارا بجا آورده باشیم واقیعت این است که بدست آوردن نعمت از راه زحمت وتلاش لذت بیشتر داشته ولذت  آنرا خداوند بدل جا میدهد وچقدر زیبا خواهد بود که به کیفیت وارزش واقعی نعمت های دنیای پی ببریم وخداوند مرحمت کند تا نوری از روشنای لذت نعمت هایش را به قلب هایمان راه بدهد چنانچه از مردی شنیدم که دعا میکرد( خدایا بکسی نعمت را افزون کردی خیر ولذت هم برایش بدهید) او همچنان به سخنانش ادامه داد وگفت: وقتی بود بسیار فقیر بودم واز مزد دست پول ناچیز بدست می آوردم آن پول برایم خیلی لذت داشت حالا که ثروت وپول بیشتر دارم ارزش نعمت به اندازه همان مزد روزانه ام نمی باشد. بیشک که کاسه نعمت خدا بیکران است وبه همگان فراوان  است آنچه خدا وند نصیب ماکرده  وما بچنگ می آوریم بما ارتباط دارد که چگونه درین بهرغوطه ورمیشویم واز آن به چه اندازه بدست می آوریم چنانچه حکایتی دیگری را شنیده ام که چنین است میگویند لقمان حکیم را کسی درموقع نان خوردن ندیده بود روزی یکی از شاگردانش حکیم را تعقیب میکند ودریک اطاق تنها اورا میابد که با عجله وبا دو دست وبا اشتیا زیاد نان میخورد  پس از آن از لقمان حکیم پرسیده شد که چرا تنها واینگونه با عجله غذا میخورد لقمان حکیم گفت: من درآن موقع مانند شیری گرسنه مصروف نان خوردن میشوم از بسکه گرسنه میشوم ونان برایم لذت بیش از حد دارد. تا زمانیکه طعام را در موقع گرسنه گی صرف نکینم به لذت حقیقی آن پی نمیبریم.  در موقع خوردن نان که یکی از نعمت های مهم خداوند است  شکر خداوند را باید حتمآ  بجا آوریم واز بایت دادن نعمات مختلف وفراوان برای ما همیشه شکرگذار او باشیم.

 
پایان
چغچران
 ١٣٨٨