آرشیف

شایــــــق در قصـــــــد آزارم چــــــــرائی
شایق گر نیــــــــــستی خـــارم چـــــــرائی
تــــو کـــــــــــــه باری ز دوشـم بر نداری
میـــــان بار ســــــــــــــــربارم چــــــرایی
عـــــــزیزان از غـــــــــــــم و درد جدایی
بــــه چشمانم نمـــــــــــــــــــونده روشنائی
بــــه درد غـــربت و هجــــــــــــرم گرفتار
نـــــه یار و همـــــــــــــــــدمی نـه آشنائی
مدامــــــم دل پر از خــــــــــــون جگر بی
چــو شمع آتش به جـــــــــان و دیده تر بی
نشینـــــــــــم بــر ســـــر راهت شو و روز
کــــــه تـــــا روزی تو را بر مـــن گذر بی
تو کــــه دور از منــــــــــی دل در برم نی
هوایـــــی غیــــــــــــر وصلت در سرم نی
به جــــانت دلبــــــــــرا کـــــز هر دو عالم
تمنـــــای دگـــــــــــــر جــــز دلبــــــرم نی
به قبـــــــــــــــــرستان گـــذر کردم صباحی
شنیــــــدم نالـــــــــــــــه و افغــــان و آهی
شنیـــدم کلــــــــــــــــــه‌ای با خاک می‌گفت
کــــه این دنیـــا نمـــــــــــــی‌ارزد به کاهی
ته که نوشــــــــــــــــم نه‌ای نیشــــم چرایی
ته کـــــه یــــــــــــــارم نه‌ای پیشــم چرایی
ته کــــــه مرهــــــــــــم نه‌ای بر داغ ریشم
شایق نمک پــــــــــاش دل ریشـــــم چرایی

فهیمه شایق