آرشیف

در دنیای امروز،از شادی نوشتن نمی‌تواند کار ساده ای باشد،مگر به وقت زنگ انشاء در مدرسه.
شادی،کلمه ای به ظاهر تعریف شده اما در بطن ناشناخته است.آماری شدن جوامع و گرایش افراد به تک بعدی شدن،دو عامل مهم و‌ شادی زدا به شمار می‌رود که محصول گذر زمان بوده است.
اینجانب هیچ راهکار شخصی جهت ارتقاع سطح شادمانی شما عزیزان ندارم چراکه تاکنون درصدد آن برنیامده ام که مسیری جدید جهت عمران و آبادی دل خود احداث کنم که به آن میزان که مرا بهره مند ساخته، برای دیگران نیز موثر واقع شود. اما افرادی هستند که من آن‌ ها را «سازندگان شادی» می‌ نامم؛آن ‌ها این مسیرها را ساخته ، به طی کردن شان پرداخته‌ اند و مدعی هستند که هرکس غیر از آن ها از این مسیر عبور کند به فرجامی نیکو می رسد.این که تا چه میزان بتوان از سازه‌ هایشان نتیجه گرفت از هر شخص به شخص دیگر متغیر است اما در دایره عمر،ارزش یک بار تحت الشعاع قرار گرفتن را دارد زیرا این احساس تا ۳۶ ساعت در شما ماندگار خواهد بود.
جان پل دیویس[1]،نویسنده و روان درمانگر، اخیرً پنج راه "شادی ساز" ارائه داده که مجله ی سایکولوجیز[2] در ماه جاری منتشر اش کرده است:

 

---