آرشیف

 بسم الله الرحمن الرحیم
سیطره داعش و اوضاع غور در سال پیشرو:
غور به نسبت کوهستانی بودن و فاصله زیاد تا مرکز از چشم بزرگان و رهبران فرو افتاده از اینرو با آنکه مدت زیادی از آغاز دولت انتقالی تا جریان حکومت کرزی خیلی آرام و بی سرو صدا بود هیچ دری امید برای ترقی این خطه گشوده نشد حال آنکه در هلمند و قندهار دها پلچک ویران شد و آباد شد سرک ها قیر گردید و بلند منزل ها اعمار شد ولی طالبان افزایش یافت.
اما در مرز و بوم این سر زمین هم زمانیکه بیکاری به اوج رسید و باز سازی صورت نگرفت و مقداری گرایشات قومی نقش بازی کرد که سر و کله مخالفان حکومت چهره گشود هر چند این گروه پیش پا افتاده ، ناچیز و قلیل بود و در تمام حرکت های شان هم ناکام بودند (جنگ چهار سده با دولت که منجر به اسارت بیشتر از ده تن آنها شد،حمله بالای قریه جنداک مرغاب به منظور دستگیری هیات های    که منجر به کشته شدن یکی از سر کرده ها شان شد،جنگ بامردم به منظور به دست آوردن پول شوری در دولت یار، جنگ با حکومت در دولتیار،جنگ با حکومت درچهار سده،جنگ با حکومت در غلمین که سبب کشته شدن دوازده تن آنها شد و……..).
ولی همین حرکت نا توان به علت نا توان تر بودن دولت آهسته آهسته قوی شد و ساحه هوا خواهانش گسترش یافت و ساحه وسیع از مناطق مرغاب ، چهار سده، پسابند،شهرک و دولینه با این اندیشه همگام شدند.
بالاخره این چند نفر به جای رسید که در اواخر قوای دولت را در غلمین و چهار سده به شکست مواجه ساختند و تعداد عساکر و مردم بیگناه نا بود شدند و دولت مرکزی هم به غور هیچ توجه نکرد گویا غور برایش اهمیت نداشت.
سر انجام کار های این گروه (طالبان) که بدون تفکر و خالی از اندیشه انجام میگرفت علت شد تا این گروه را نا بودی ببلعد و جلاد فرو پاشی ساطورش را بر گردن آنان زند.
این جریان نا بخردانه اقدام به قتل جنرال احمد مرغابی نمودند که این اقدام صفحه گشوده شده شان را نیز بست.
اما سخن کوتاه اینکه در آینده بر غور چه بلای خواهد آمد؟
اگر دولت مرکزی توجه جدی خود را در غور معطوف نسازد از نظر بنده طلوع شکستش از غروب پنداشته های غور آغازیدن خواهد گرفت زیرا که:
1.هرچند طالبان هم در غور به ویژه در شمال و شمال غرب غور برای دولت دلهره و وحشت ایجاد کرده بودند ولی واقعاً این مناطق زادگاه آنهای بود که سالها با طالب جنگیده بودند و این گروه را نیز همین مردم شکستاندند لذا چانس پیروزی کم بود.
2.برای این گروه مزد چندانی از پاکستان هم نمی رسید.
3.این گروه با افکار کهنه و قدیمی طالب میرزمیدند.
4.افراد شان هم بی سواد ، محروم ، و قلیل الفکر بودند.
5.تعداد زیادی قرا و قصبات با این گروه مخالف بودند.
6.در این سالها حضور خارجی ها هم به نیرو های ما قوت میداد.
7.این گروه خیلی زود خود را با بزرگان محل مواجه ساختند.
8.موجودیت جنرال احمد و ارتباطش با نظام ضربه محکم بر روحیه این گروه وارد میکرد.
9.دولت نسبتاً با ثبات ویک پادشاه در مرکز مانع گسترش آنها میشد.
10.افراد شایسته و میهن دوست در راس سپاهیان کشور سبب پیشگیری آنها درمرکز غور میشدند.
اما در سال که در پیش رو داریم دیگر شاهد فضای جدید از مخالفان خواهیم شد به نام داعش که این گروه از نظر من خیلی قوی تر و با نفوذ تر از طالبان پا به معرکه نبرد  خواهند گذاشت زیرا که :
1.هیچ یک از مردمان غور در گذشته با این گروه نجنگیده اند و تجربه از آنها هم ندارند لذا ممکن است گرایشات بیشتر در این گروه باشد تا طالب.
2.دولت مرکزی داعش چنانکه دیگران میگویند معاش خوب و جذابی هم به افرادش تفویض میکند.
3.افکار و اندیشه این گروه جدید و نو است.
4.فکر میکنم افراد که در این گروه میپیوندند نسبت به طالبان روشنفکر تر، آزاد تر و هشیار تر خواهند بود و پیوسته گان این گروه به منظور به تحقق رساندن اندیشه این گروه که همانا خلافت اسلامی است میرزمند تا برای به دست آوردن معاشی همچون طالبان.
5.مخالفت مردم محل هم با این گروه نو پا تا به حال معلوم نیست.
6.خارجی ها هم دیگر نیستند که قوای ارتش ما را حمایت کنند.
7.دولت مرکزی هم فعلاً بی ثبات با دو پادشاه و متزلزلتر است.
8.دیگر در رس سپاهیان سر سپرده و وطن دوستمان هم فکر نکنم آنچنان افراد شایسته و وطن دوست وجود داشته باشند.
9.اوضاع غور مینمایاند که اندیشه جمع غفیری از مردم در ارتباط به بعضی از افراد در غور با اندیشه داعش موازی است.
بناءً بنده اوضاع آینده غور را خیلی به هم ریخته و فرو پاشیده میبینم و از خداوند متعال برای ارتش سر سپرده و جانبازم پیروزی ، شاد کامی و سروری میطلبم و از پروردگار عالم تمنا دارم که تمام مردم عزیز غور و تمام مردم افغانستان و تمام مردم مسلمان و غیر مسلمان را در دنیا به آرامش و آرامی رسانده و سایه خورشید اسلامیت را به همه کره زمین بی افگند.