آرشیف

تافلک بر منم ،رقــــــــابت کرد
تیرعشقـــــــش،بدل اصابت کرد

خون دل،خواست ا وبریزد زود
خالـقِ من،برایم چه رحمت کرد

هــــد فــــش بود،مرا بــدارکشد
قلب پاکـــم،بحـــــق دلالت کرد

اهریمن،خیره کرد دوچشمم را
طــــالع ِمن ،مراصیا نت کرد

دیـــدهء نازوحُسنِ مهــــرویان
بردل واین جگر،جراحت کرد

رهِ پرپـــــیچ وخم بسی دیــد م
عقلِ بیـــدارِ من ،رسا لت کرد

بارها بــُود خطر،درین عمرم
رازقِ مُــــــطلقم ،عنا یت کرد

مَهــد عـرفانِ من،چونارگرفت
تاریخش،بس قصص حکایت کرد

تاخــت وتا زِمغــول وغربیــا ن
داده پــــندم،که دل قناعت کــرد

نفــرتم تازه کرد،اوبامه وبــوش
خــــلق افــغان من، درایت کرد

خـَم نکرده سرش بنزد عـَـــدُّ و
گرچه بر ما، بسی سفاهت کرد

خوش سروشِ رسیــد،زخالقِ من
با مُـــحَّـبَت،چنــین عبــارت کرد

یَـدِ قدرت،که آن توان در اوست
هرکجا خواهـــد آن شهامت کرد

دوست ،از دشــمنان بکن تفریق
طبع وجـــدان،ادب رعایت کرد

زیرلب،کی بجنبـــــد هر سخنم
زانکه بس گفته ها ،غرامت کرد

تیر،که از آن کمان خـــزید بدان!
زخـــمِ او،برهــــدف سرایت کرد

بهرتـــــوصیف،که شده توظـیف
دائماً ،صانعش را عبادت کـــرد

میفرســتم درود،به آن احـــــــمد
دل،چـــو اُمُّ الکــتاب قرائت کرد

صوت عبــــدالباسط،قاری قـرآن
برطپشهــای دل ،نظارت کـــرد

حکـــمت ومعنی اش،امیدوصاـل
موءمنان را بحشر،شـفاعت کــرد

ای بشردان تـــو! آن حقایق دهـر
آن تـوکل و سعی،کـــفایت کــرد

تارسانــــد ت،بمنزل مقصـــــود
هم یقــــین برتو،آن سعـادت کرد

مشنــو! گُــفته های زشت ورذیل
هرزه گــــویان ،زتو سعایت کرد

چــون تو کردی وفا،بهــر پیما ن
آنچــــه داری بـــتو ،دیــانت کرد

با همـــه سختــیهات،تــودرگیری
یا که،از رشک کسی بغاوت کرد

بسپــارش به امـــر،و کار اِلــــه
هرچه دگــــر کنی، خــرابت کرد

(خشنودا)بس کن!،توگـُفت وشنود
این سکوت،قصرِتوعـمارت کرد

***
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
مقیم شهر کییف-اوکرائین 
مورخهء12-08-2013م.