آرشیف

از مضمون ومحتوی واسلوب ادبی این سوره به وضاحت معلوم می شود که از جمله  سوره های دوران ابتدایی مکه می باشد، در این سوره مراحل ابتدایی وبعدی قیامت را با الفاظ  کوته  ولی جامع وآهنگدار خود به نحوی بیان  میدارد که همه صحنه های هیبتناک آن در برابر دیده ها مجسم  می شوند، قیامت را بنام « القارعه » یاد می کند که کوبیده شدن همه چیز و تصادم میان آنها، توام با صدای هیبتناک را می کند، در روزیکه نظام موجود هستی متلاشی می شود، اجرام سماوی از مدار های خود فرار نموده با هم دیگر تصادم می کند، کوه ها از جا می جنبند، با همدیگر کوبیده می شوند، چون پشم حلاجی شده رنگین وپا شان در فضا پراگنده می شوند.
صدای هیبتناک ورعب آور تصادم اجرام واجسام بزرگ فضا وروی زمین، در همه جا طنین انداز بوده، انسا نها در آن روز چون پرونه هاویاملخ های ریز بهر سوی هیبت زده وهراسان پرگنده  شوند، سپس مر حله بعدی قیامت ترسیم می کند که در آن سر نوشت هر کسی با توجه به « ثقل » و « وزن » عملش رقم می خورد، اگر عملش ار جمند بود ، وزن سنگینی داشت ، شایستگی در آن سراغ شد ، گرانمایه وارزشی بود ، به زندگی رضایت بخشی نایل می شود ، ولی اگر عملش سبک ، پوچ وپوک ، بی ارزش وبی محتوی بود ، آتش گرم دوزخ او را در آغوش خود بگیرد وپاداش عملش گودال آتشین دوزخ باشد.

ادامه مطلب در اینجا