آرشیف

عنوان این مقاله به بورس های تحصیلی ار تباط دارد که در کشور ماتم زدۀ ما سهمیه وار تقسیم میگردد.ازانجائیکه خبر امتحان بورس های تحصیلی کشور هند را در غور شنیدم با شگفت وتعجب فراوان  بار بار پلکهای چشمم را به هم مالیدم تا مطلب را درست بخوانم سر انجام فهمیدم که این امتحان واقعیت دارد واز جملۀ 2800 بورس تحصیلی کشور های خارج شش بورس کشور هند را بولایت غور تخصیص داده اند.راستی در اوج نا باوری خیلی خوشحال شدم واین خبر را از خبر های ناب وکم نظیر ولایت غور میدانم  که باید در تاریخ آن ثبت شود چون تا هنوز بخاطر بورس خارجی در غور امتحان اخذ نشده بود.امتحان بورس های خارجی در ولایت غور خیلی تعجب آور است.شاید از جمله تمام بورسهای کشور های مختلف 6 بورس بسیار کم باشد اما برای ولایت غور که نه در حکومت سهم دارد ونه در باز سازی وانکشاف از آن خبری است نه سرک ونه میدان ونه بازار بازهم غنیمت است.

چرا این نا باوری: 

توجه نمایید به طول داستان.این نا باوری از آنجا ناشی میشود که روزی یکی از شاگردان ساکن ولایت غور را که در کابل سکونت دارد دیدم که ورقش در دستش بود وبسیار نا امید از وزارت دفاع بر گشته بود. گفتم چه حال داری گفت حال ندارم.باز فضولی کردم فکر کردم شوخی میکند گفتم چرا؟ گفت من از فارغان صنف 12 ام که بخاطر بورسهای خارجی سهمیه وزارت دفاع امتحان دادم وقتی نتائج اعلان شد خیلی خوشحال بودم چون نمره که بمن داده شده بود مستحق بورس شناخته میشدم تقریبا در ردۀ اول بودم اما وقتی نفر ها انتخاب شد دیدم یکه میان انتخاب شده وخصوصا من که نمره عالی داشتم هیچ انتخاب نشدم بسیار عصبانی ونا راحت شدم رفتم که پرسان کنم که چرا بچه هائیکه نمره های شان از من پایان تر است مستحق شناخته شده اند ومن نه.وقتی به شعبه مربوطه رفتم وادعای خودرا مطرح نمودم پرسیدند شما از کجا هستید گفتم اصلا از غور وفعلا در کابل هستم گفت بلی مشکل شما با ما نیست اصلا سهم شما تمکیل شده شما حق ندارید. گفتم چطور؟ گفت درین وزارت بخاطر رعایت عدالت سهم ملیت ها در نظر گرفته میشود ما سهم تا جیک هارا داده ایم وآنها نفر های خودرا معرفی کرده اند شما بروید همراه آنها صحبت کنید ..اصلا من نفهمیدم که این چگونه سیستم است بر گشتم بخانه آمدم ماجرا را به خانه گفتم برایم گفتند دیوانه میگفتی من پشتون هستم بلکه از سهم آنها برایت میدادند گفتم نمیشه گاهی پشتون وگاهی تا جیک .اخر اصلا ما پشتون هستیم ویا تا جیک؟ پدرم خنده کرد بچیم هر کس مارا تحویل بگیرد از همان هستیم اونه وکیل های غوره ببین نیمه پشتون، نیمه تاجیک ونیمه هزاره وبعضی هم  هر قومه اند. قوم بی قوم آن وقت دانستم ما مردم سر یله هستیم که هر کس مارا کار داشت استفاده میکند.اما این حرف ها برایم خوش آیند نبود باز هم تصمیم گرفتم.

وقتی صحبت های پدرم را شنیدم بسیار مأیوس شدم دانستم ما هیچ چیز ی نیستیم.امروز تصمیم گرفتم بی خبر از پدر خود  میروم اگر مأمور دیگری بود پرسان کرد میگویم پشتون هستم ببینم از سهم آنها چطور میشه .وقتی وارد دفتر شدم  دیدم راستی مأمور دیگر ی است.باز همان عرض سابق را در میان گذاشتم گفت خوب کونمره های شما وقتی نشان دادم گفت راستی نمره هایت بسیار زیاد است چرا ترا نگرفته اند بیا ببینم وقتی کتاب را ورق میزد بسیار خوش حال شدم گفتم امروز میشه اما دیدم که نه این هم آرام شده گفت بچیم از کجاستی گفتم از غور گفت سهم شما تکمیل است گفتم چرا گفت سهمیه تاجیک ها پوره شده گفتم من تا جیک نیستم من پشتون واز نواسه های امیر کرور وامیر فولادم گفت خوب خی سهم شما نا تکمیل است وآنهم از افرادیکه باید به اردوی ملی معرفی شود از پشتونهای غور کسی داو طلب در اردوی ملی جذب نشده هر وقتی آن سهم تکمیل شد باز بشما سهم بورس تحصیل میدهم. حالا حیران مانده بر گشتم خدایا از کدام قوم باشم خوب است. حال نمیدانم اگر هزاره شوم باز سر نوشت بکجا خواهد انجامید.؟تا جیک ها از ما رأئی میخواهند وپشتونها عسکر میخواهند وهزاره شعار ومظاهره اما هیچکدام به ما چیز ی نمیدهد.

اگر ملت واحد افغان به ملیت ها تقسیم میگردد پس ما نه تا جیک، نه پشتون ونه هم غزلباش هستیم ما غوری هستیم خوب است که سهم بنام قوم غوری داده شود واگر این قوم را برسمیت نمیشناسد بل به پسی آن اقلا سهمیه یک ولایت درجه سه را بدهند حال شما قضاوت کنید از جمله 2800 بورس تحصیلی که دربین 34 ولایت تقسیم شود سهمیه ولایت غور چند خواهدشد؟ آن هم در جه آخر آیا تنها بورس ها از کشور هند بوده ویا کشور های اروپای دیگر هم هست.در کشور هند کمک مالی بخاطر ادامه تحصیل کم هست همان است که کس نرفت واین شش بورس را بولایت غوردادند که مردم تا حال با هم در نزاع وکشمکش اند که چرا بچه فلان رفت واز من ماند آخر شش نفر میرود هر کس که باشد همه شاگردان را نمیتوان فرستاد

منی رهگذ به این عقیده ام حکومت فعلی بیشترین دروغ را بولایت غور گفته مردم غور در حکومت سهیم نیستند در باز سازی خبری از غور نیست اگر وعده هم شده عملی نشده. من از سایت جام غور دوستانه خواهش میکنم اگر در ارتباط به وعده ی دولت به غور چیز ی را میشنوند نه باور کنند ونه هم داخل سایت سازند چندین سال است که خبر سروی بند پوزه لچ، اسفالت سازی شهر، میدان هوای وغیره نشر شده تا حال یک ذره کار نشده اگر وعده های رئیس جمهور را داخل سایت بسازید بخاطر دروغ های غیر عملی اش سایت هم اعتبار خودرا از دست میدهد هیچ حکومت مانند حکومت فعلی علیه غوری ها تعصب نداشته خدا عاقبت را بخیر داشته باشد.