سنگی در چاه! ( در مورد قرآن سوزی)

میگویند: یک دیوانه سنگی را درچاه می اندازد که صد عاقل نمیتواند بیرون بکشد.
ماجرای  سوزاندن نسخه ی  از قرآن کریم، مصداق همین ضرب المثل میباشد.
چند نفر دیوانه،  عمدا" ویا سهوا" دست به این کار زده ومردم یک مملکت اسلامی را بد تر ازخودشان دیوانه کرده است.  انگار اسپری دیوانگی در فضای افغانستان پخش شده است. حال در این بین عاقلان وریش سفیدان از سراسر دنیا هی طلب بخشش میکنند وعرض تسلیت وپوزش ومعذرت وغلط کردیم از این حرفا… .!
 
این عده که از دیروز تا امروز۳/۱۲/۹۰ سوزاندن قرآن، توسط نیروهای خارجی را محکوم میکنند واز مردم افغانستان معذرت خواهی میکنند، نمیدانند که در افغانستان اصلا" چیزی به عنوان معذرت خواهی معنی ومفهومی ندارد وکسی برای اینکه بابت کاری اشتباه از او، عذر خواهی کنی به اصطلاح تره هم خورد نمیکند چه برسد به اینکه از عصبانیتش کم شود. به نظر من پوزش ومعذرت خواهی بی فایده است تا این مردم عصبانی، چند تا سر بریده وشکم دریده  افراد خارجی را جلوی چشمانشان نبینند رگ غیرت دینی شان فروکش نمیکنند.
 
پ.ن: چه راحت میشود مردم یک کشورفقیر، بی سواد وعقب مانده را واردار به شورش کرد. چه راحت میشود آرامش نسبی یک مملکت را به تشنج ودرگیری وخونریزی تبدیل کرد و چه آسان میشود آب را گل آلود کرد.  راستی به نظر شما: چه کسانی از این آب گل الود ماهی دلخواهش را صید میکنند؟!!!
 
شیرمحمد حیدری /  وبلاگ دلنوشته های غربت