آرشیف

 
سلام سبـــــــز در فصل بهــــــاران
فرستــــــــم سوی غـــــور نامداران
یکـــــــایک مـــــــردیم را احترامی
رسان ای قاصــــــدک آنسو خرامی
فضــــــــای کــــــوه ما پر خنده بادا
شـکــوه آبـشـــارش زنـــــده بــــــادا
هــــــوایش قوت و ایمــــان مــن باد
تـــرابش سرمـــــه چشمان من بـــاد
الا ای همــــطـــــراز آشیــــــانـــــم
رقـــــــــم زن داستــــــان آستانـــــم
ندای آن چمــــــــن را از تو جــویم
پیـــــــــام مرد و زن را از تو جویم
بگو از آن غــــــــرور شیخ وشابش
بگــــــــــو از نور مــــــاه و آفتابش
زمیــــــن نامــــــداران خوار تاکی؟
قضای تک سواران تــــــارتـــــاکی
چـــــــرا پائیز ما نیسان نگــــــردید
چـــــــرا ویرانه ها عمـران نگردید
بپــــــا شو روح ویرانگــــر تباه کن
همه رهبــــــــــر داورا رو سیاه کن
اگـــــر کس کم زند آن کــــــوه مارا
بحـــــق او کــم زده انبـــــــوه، مارا
نپندارد کسی که غــــور خوار است
هنوزم آهوانش شیــــــر شکار است
بمـــــا فرزانـــــه بودن افتخار است
خـــــــــواص ما بهمت آشکار است
نمــــــای ظاهر مــــــا باطن ماست
بری زان طرز، کو مشاطه آراست